Met een eigen muziekschool, het verzorgen van lessen aan een andere, modellenwerk, optredens met broer Armin en een eigen band, mag je jezelf rustig afvragen waar Eller de tijd vandaan haalt. “Tussendoor probeer ik nog te ademen”, begint hij lachend. “Het probleem dat ik een beetje heb, is dat ik heel veel dingen erg leuk vind om te doen. En het is vooral de afwisseling die ontzettend boeiend is. Zo heb ik vorig weekend met heel veel plezier voor ongeveer twintigduizend man met Armin staan spelen in Minsk en Helsinki. Daarna kom ik thuis, in een leeg huis, en dan vind ik het heerlijk om weer les te mogen geven. Dat brengt je terug naar de basis, down to earth.”

 

In huize Van Buuren is muziek er met de paplepel ingegoten. Daardoor kon het bijna niet anders dan dat de kinderen iets in die richting gingen doen. Terwijl Armin groter en groter werd in de wereld van de dj’s, had Eller de liefde voor zijn gitaar al lang ontdekt. Van jaloezie was nooit sprake. Armin deed iets slims: hij nam zijn broertje mee op wereldtournee. “Hij heeft mij er altijd bij betrokken”, blikt de jongste van de twee terug. “Dan heeft het geen zin om jaloers te worden. Je deelt in het succes. Dan ben ik niet jaloers, maar apetrots.”

 

 

Eller werkte samen met veel van dezelfde zangers en zangeressen die in de versies van Armin ook hun opwachting maakten. Toch heeft hij ook hier wat proberen te veranderen. “Je moet oppassen dat het geen trucje wordt. Vaak is de akoestische versie van een dancenummer een soort open deurverhaal. Dat wilden we echt vermijden.”

 

Het woordje ‘we’ komt opvallend vaak terug in het gesprek. Eller heeft het album opgenomen met zijn oude bandmaatjes van Bagga Bownz. “Eerst wilde ik het nog akoestisch doen zoals in die hotelkamers, maar dat wordt echt te saai. Daarnaast wilde ik laten zien wat die band kan, want het zijn allemaal echt goede muzikanten.” Het eindresultaat stemt de muzikale duizendpoot tevreden. Maar misschien nog wel meer dan dat hij blij is met het album, is hij trots op zijn broer. “Wat ik hiermee wil bewijzen is dat Armins liedjes echt goed zijn, ook al ben ik natuurlijk niet geheel objectief. Soms lees je op internet dat popmuzikanten die dj’s maar leeghoofden vinden die niets kunnen. Ik wil laten zien dat zijn liedjes nog steeds staan als een huis zodra je die harde beat en elektronica weghaalt. Het is een eerbetoon aan hem, want ik ben ook echt trots op wat hij bereikt heeft.”

 

Armin heeft geen enkele rol gespeeld in het hele proces. De dj kreeg de cd pas te horen toen deze helemaal af was. Eller herinnert het zich nog goed. “Tijdens de repetities voor de Armin Only Intense wereldtournee moesten we regelmatig naar Den Bosch op en neer. Ik zei op een dag tegen hem: ‘Hier heb je een cd’tje waar je op de terugweg naar kan luisteren, ik ben benieuwd wat je ervan vindt.’ Hij luisterde de plaat in een keer af van voor naar achter en was razend enthousiast. Dat had ik niet verwacht, eerlijk gezegd.”

 

Eller presenteerde Acoustic Dance Music eind vorig jaar. Nu wachten de optredens op 6 maart in Paard van Troje in Den Haag en op 8 maart in Patronaat te Haarlem. Een tipje van de sluier wil hij wel oplichten. “Ik kan verklappen, en dat weet nog niemand, dat Leonie Meijer die bekend is van The Voice of Holland, er zal zijn. Daarnaast laten we Chris Jones overvliegen uit Engeland. Die ken ik al sinds de vorige tour en we zijn goede vrienden geworden. Ik wilde hem er per se bij hebben.”

 

Ondanks zijn zenuwachtige gemoedstoestand voor een intiem concert, kijkt Eller vooral heel erg uit naar de optredens. “Voor een leuke show mag je me altijd ’s nachts wakker maken. We gaan geen gekkigheid uithalen, de muziek moet echt tot zijn recht komen.” En met die nervositeit voor aanvang komt het ook wel goed. “Het is spannend, maar als je geen spanning in het leven hebt dan wordt het ook een beetje saai. Ik weet nu al dat ik na twee minuten op dat podium voor mijn gevoel de hele wereld aankan.”