De vliegende start van deze muzikale vrouwenformatie is grotendeels te danken aan onze collega Roosmarijn bij 3voor12 Radio (ja, ook een vrouw). Zij kwam op het geniale idee om de single van Bells of Youth te draaien, waardoor de dames die makkelijk konden pluggen in Hilversum. Behalve airplay volgden de stempels ‘één van dé beloftes van 2014’ en ‘Radio 2 talent’ en optredens op de Popronde 2013, Noorderzon, het Jonge Harten Festival en op de Amsterdam Fashion Week. Natuurlijk allemaal geweldig, maar waar ligt dat nou aan? Eerst kijkt Leonie om zich heen; “Het is belangrijk dat je de juiste mensen om je heen verzamelt en dat hebben wij gedaan”, en daarna kijkt ze pas naar henzelf; “Je moet erin geloven dat het gaat werken”. En dat doen de vrouwen zeker. “We zijn verfrissend in ons genre en wat we doen. We zijn niet gekopieerd, we zijn divers.” En dat is natuurlijk nogal snel, als je een band bent die uit vijf vrouwen bestaat, want dat zie je niet vaak in de Nederlandse muziekscene. Dat wil echter niet zeggen dat ze niet welkom zijn. “Er wordt vaak gezegd dat ze wel wat vrouwen kunnen gebruiken in deze mannenwereld”, aldus Leonie.
Bells of Youth; vijf vrouwen in een mannenwereld
“We hadden net zo goed een piemel kunnen hebben”
Vandaag is het zover, dan maken de dames van Bells of Youth hun opkomst in Paradiso om hun debuutalbum ‘Boy’ te presenteren. De dames kunnen hun borst nat maken, want het Amsterdamse poppodium is helemaal uitverkocht. Omdat één van de dames uit Den Haag komt, hebben wij als 3voor12 Den Haag onze kijkers voor één keer op Amsterdam gericht. Maar voordat we daar de Haagse Leonie Bos gaan toejuichen, hebben wij haar natuurlijk eerst even gebeld voor wat vrouwenpraat.
Naar eigen zegge verschillen de vrouwen niet zoveel van de mannen. “We zijn bij elkaar gekomen zoals mannen bij elkaar zijn gekomen; alleen is het misschien iets minder voorkomend dat wij vrouwen zijn die muziek maken dan dat het mannen zijn. Maar we zouden net zo goed een piemel kunnen hebben hoor.” De vrouwen Leonie Bos, Lisa Moree, Estelle Stijkel, Marcia Savelkoul en Hellen Vissers zijn al tijden vriendinnen. En dat ze nu 24/7 met elkaar zijn om aan hun muzikale carrière te werken, verandert daar niets aan. “We zijn een soort zussen geworden. Soms gaat het even niet en dan moet je elkaar uitschelden. Dat is wel even confronterend, maar ook goed. Daardoor is het nog gezellig.” Leonie verklapt nog een andere tip om het samenwerken met vriendinnen leuk te houden. “Je moet ervoor waken dat je niet teveel aan het werk bent. Zo hebben we nu een datumplanner uitstaan om samen naar de Efteling te gaan.”
Elke vrouw heeft zo haar rol in de groep, maar alle taken zijn netjes verdeeld. Aan de teksten schrijft iedereen mee. “Voorheen schreven de drumster Hellen en ik voornamelijk de nummers, maar op de komende plaat hebben we echt alles samen geschreven. Sommige liedjes zijn door één persoon geschreven en sommigen met elkaar.” Een nummer schrijven met vijf vrouwen is niet makkelijk, maar het lukt Bells of Youth wel. “Dan houden sommige vrouwen even hun mond dicht, dan is het even dimmen. Sowieso proberen we altijd alle suggesties uit.” Als het liedje geschreven is, moet de zang natuurlijk verdeeld worden. En hoewel de vrouwen daar soms een andere mening over hebben, lukt het hen prima om het eens te worden over de vraag wie een liedje toebehoort. “Zo schreef Hellen bijvoorbeeld een nummer dat later bij Lisa neer werd gelegd, maar omdat Hellen het geschreven heeft, ligt het liedje heel nader tot haar. Daarom hebben we het weer terug bij Hellen gelegd. Lisa had daardoor wel minder leadzang dan Hellen op het album, maar je kunt niet zeggen dat Lisa het liedje moet zingen omdat de leadzang dan eerlijker verdeeld is. Het gaat erom bij wie welk liedje past.”
Dat heeft natuurlijk ook alles te maken met de onderwerpen van de nummers. En de onderwerpen waar de vrouwen op het album ‘Boy’ over zingen, zijn niet de minste. Zo staat een nummer op het album dat gewijd is aan Poetin. “Er was gewoon een hele happening rond die man. Toen het nieuws rond Sotsji naar buiten kwam, vonden wij het belangrijk om daar iets over te schrijven, puur omdat we dat wilden uiten.” Eerder hebben artiesten zich geuit over een bepaald onderwerp, maar dat pakte niet altijd goed uit. Neem Anouk bijvoorbeeld, die zich in de zwarte piet discussie mengde. Ze kreeg duizenden negatieve reacties en zelfs bedreigingen over haar heen. Daar is Leonie niet bang voor. “Ten eerste is Anouk groter dan wij. Zij bereikt alle lagen van de bevolking en wij nog niet. En je staat ook voor iets; een mening heb je sowieso. Je kunt met die mening meegaan of niet, ik vind het allemaal prima.” Dat zegt Leonie niet omdat ze nooit een negatieve reactie hebben gehad. “Zo speelden we ooit in de nacht op Radio 1. We coverden een nummer en we kregen vervolgens een haatmail van een luisteraar omdat hij vond dat we niet aan dat nummer mochten komen. Maar we krijgen gelukkig wel veel meer positieve reacties. Iets negatiefs horen is niet leuk, maar dat kunnen we van ons af laten vallen. Sommige mensen vinden het nu eenmaal prettig om zich negatief te uiten; iedereen zijn ding. Wij lachen er alleen maar om.”
Wat voor reacties er op het album ‘Boy’ komen, is nog even afwachten. Tot nu toe is er nog maar één recensie binnen en die was gelukkig goed. “Ik hoop dat het zo doorpakt; je weet nooit wat ze gaan schrijven.” Goede recensies of niet; het album is nu al succesvol volgens de dames. “We hebben het toch voor elkaar gebokst om dit album te maken. Daarnaast waren we bij De Wereld Draait Door en de releaseparty in Paradiso is helemaal uitverkocht!” Wat wil je nog meer? “Een megavette clubtour en optredens op festivals, daar gaan we natuurlijk voor.”