Technisch gezien is ‘Drama Op De Dansvloer’ het eerste volwaardige album van F, dat bestaat uit Damion (rap), Lars (gitaar), Nik (zang en bas) en Richie (drums). Het is echter zeer zeker niet het eerste werk dat het viertal heeft uitgebracht. In de jaren 2010 tot en met 2012 hebben de heren namelijk al een totaal van 17 singles uitgebracht. Gemiddeld één nummer per anderhalve maand dus, een werkelijk gruwelijk strak schema. Het grote voordeel van werken op deze manier is dat er flink kan worden geëxperimenteerd met de sound. De werkwijze blijkt echter een dubbelzijdig zwaard aangezien het nadeel ervan het ontbreken van samenhang en het ontbreken van een échte eigen sound is.
Albumrecensie: F - 'Drama Op De Dansvloer'
Niks geen drama, dansen!
Het is nog een flinke opgave om deze groep muzikanten te vinden op internet, Spotify of Facebook. Dat is nu eenmaal een gevolg van jezelf vernoemen naar een willekeurige letter in het alfabet. Wat vooraf ook een immense opgave lijkt is om een Nederlandstalig album te moeten reviewen, aangezien het merendeel daarvan dikke apenballen zuigt. Des te aangenamer is het dan ook om na een geslaagde speurtocht te ontdekken dat het nieuwe album van het Haagse F bijzonder goed te pruimen blijkt te zijn.
En een eigen sound, dat is precíes wat F wél heeft weten te realiseren op het nieuwe album. Liefhebbers van pop, disco, synths en rap komen ruim aan hun trekken met de dertien tracks. Meezingen doe je letterlijk na de eerste keer luisteren en zelfs mensen met het ritmegevoel van een Oost-Duitse tractor zullen hun heupen nog willen los gooien bij het beluisteren van klappers zoals ‘Laat het langsje’, ‘Nonchalance’ en should be megahit ‘Foto’s van jou en mij (Flits)’. Het laatste nummer was – kennelijk – wekenlang een favoriet van Edwin Evers op Radio 538. En terecht, want het is een heerlijk nummer met een superrefrein.
Wat ook opvalt is de verfijning van de songteksten. De Nederlands taal in combinatie met muziek heeft de neiging om snel te vervallen in pretentieus gebrabbel of compleet banale nonsens. Niks van dat alles op de plaat. Natuurlijk zitten de teksten aan de eenvoudige kant van het spectrum, maar dat is ook precies wat de muziek verlangt, herkenbaarheid en meezingbaarheid. Discobeats en lyrics zoals:
“Vanavond gaat het allemaal om jou,
hoe komt het dat ik nu al zoveel van je hou?
Maar in de ochtend nadat we hebben gegeten,
en je de deur uitloopt ben ik je alweer vergeten.” Top!
Met ‘Drama Op De Dansvloer’ heeft F niks minder dan een bescheiden klassieker afgeleverd. Muziek die midden in het heden staat, met een vette knipoog naar een verleden dat nog niet zo ver achter ons ligt. Haters van Nederlandstalige muziek, u heeft eindelijk iets om enthousiast van te worden!