De heren van De Kraaien zijn berucht om hun optredens vol sex, bier, verkleedpartijen, opblaasbeesten, maskers en niet in de laatste plaats de opruiende beats en dito teksten. Dat De Kraaien dit jaar het programma op het Spuiplein opent, deed dan ook wel wat wenkbrauwen fronsen. Het aangezicht van tientallen kinderen op de schouders van hun vader dan wel moeder, compleet met kraaienmasker, maakt het optreden alleen nog maar onwerkelijker. De maskers en flamboyante uitdossingen zullen ongetwijfeld hun aantrekkingskracht hebben op kinderen, maar we hebben hier natuurlijk niet bepaald over een kinderact. Of zouden de vaders een excuus hebben gezocht om naar de strippende ekstertjes te komen kijken…? Want die zijn er natuurlijk ook weer bij. Muzikaal doet De Kraaien wat ervan verwacht wordt. De ene na de andere kneiter wordt het plein over geslingerd, met ‘Ik vind je lekker’ en ‘Kroket’ als hoogtepunten. Politielinten bij ‘De wout’, een groen-gele scooter, heerlijk plat-Haags gezever tussen de nummers door en een half dozijn cheerleaders. Het komt allemaal voorbij, maar toch hebben we gekkere dingen meegemaakt bij De Kraaien. Het vroege tijdstip, de ogenschijnlijk minder uitgedoste show en het te lage geluidsvolume zorgen er helaas voor dat we niet geheel voldaan het Spuiplein aflopen. (RvdH)
Verslag Life I Live Festival 2013; Spuiplein
Met De Kraaien, Kensington, Claw Boys Claw en Re:Freshed Orchestra
Op het Spuiplein was ook dit jaar het hoofdpodium van het Life I Live Festival te vinden. Voor het eerst geen afsluitende sessie van Jam de la Crème op het Spuiplein, maar wel veel ander moois. Dit jaar waren er namelijk optredens van De Kraaien, Re:Freshed Orchestra, Claw Boys Claw en afsluiter Kensington, waarbij alle acts op een vol plein konden rekenen.
Het 16-koppige orkest Re:Freshed Orchestra is de tweede act op het Spuiplein en brengt een fijne mix van soul, jazz, funk, R&B en hiphop. Nummers van grootheden uit deze genres, waaronder bijvoorbeeld Nina Simone, Jay-Z en Sly & The Family Stone, worden door het orkest flink door de mixer gehaald en op frisse wijze ten gehore gebracht. Van de aanwezigen lijkt slechts een klein deel specifiek voor Re:Freshed Orchestra te komen, de rest laat zich verrassen. Het orkest speelt strak en de mix van muziekstijlen zorgt voor een een lekker groovend en swingend geheel. Vocalisten Esperanzah Denswil, Poliana Vieira en Bundy Styx vullen elkaar goed aan en weten het publiek met gemak mee te slepen. De Re:Freshed-versie van ‘Niggaz in Paris’ krijgt ook nog een Haags tintje als Jon Tarifa, eerder op de avond nog te zien bij Piñata, en Guus van der Steen (Kern Koppen) mee komen doen. De bezoekers van het Life I Live Festival zijn in ieder geval volledig warm gedraaid na dit optreden. (RS)
Zo’n 29 jaar geleden, in 1984, debuteerden de heren van Claw Boys Claw. De gemiddelde leeftijd op het Spuiplein zou vanavond echter best wel eens flink jonger kunnen zijn dan 29 jaar. Frontman Peter te Bos is ouderwets op dreef en eigenzinnig als altijd. Peter denkt aan frikadellen speciaal en vraagt of het publiek frikadellen naar hem wil gooien. Hij lijkt zich wat op te winden over de afstand tussen publiek en band. “Wat staan jullie ver weg, dat gaat helemaal nergens over!” De bandleden lijken aan een hoop dingen schijt te hebben, maar zeker niet aan het spelen van een ouderwet potje rock ‘n’ roll. Van klassieker ‘Rosie’ tot de recenter nummers die Claw Boys Claw ten gehore brengt, het knalt als een malle. Dusdanig dat de stemverschietingen vergeten mogen worden. Dat hoort ook wel een beetje bij de band. Onvervalste rock. Luister en geniet, kinders! (JT)
Het Spuiplein staat flink vol voor de laatste act van de avond. Aan Kensington de schone taak om op deze locatie het festival af te sluiten, wat je aan deze heren wel kunt overlaten. De jonge band uit Utrecht speelt vanavond een gedreven set. Je kunt er over twisten of Kensington kwaliteitsrock/pop maakt of misschien toch meer een dertien-in-een-dozijn band is. Muzikaal bevindt het zich niet in de meest spectaculaire muzikale spectra, maar de band weet het publiek prima te vermaken met onder meer het catchy ‘Home again’ en fijne versie van Ben Howard’s ‘Keep your head up’. Hierbij doet de zang van Eloi ook wat denken aan die van Caleb Followill van Kings of Leon. Al met al is Kensington een degelijke keuze als afsluiter van een succesvol festival. (JT)