Te midden van alle acts op het Spuiplein staat DropmiX geprogrammeerd. Deze drum ’n bass/dubstep live band begon als producersduo maar is ondertussen uitgegroeid tot een live performance waar je u tegen zegt. Hoewel de tijd vraagt om een versnapering, heeft zich toch al een groot deel van het publiek voor het podium geschaard om te kijken wat de vijf bandleden Den Haag nu weer gaan brengen. Ze doen opnieuw waar ze goed in zijn: beukende beats en slopende bassen uit hun instrumenten en laptop pompen. Niet alleen deze combinatie van live muziek en elektronische mogelijkheden maakt deze band uniek, maar vooral de energie die ze bij het performen van hun muziek meegeven, is verbazingwekkend. Zangeres Leah maakt energieke bewegingen en zweept het publiek op terwijl ze haar gouden strot wijd open heeft staan. Dit in combinatie met gierende gitaarsolo's, vette bass-riffs, vindingrijk slagwerk en een mc met energie voor drie, zorgt voor een muzikale bal van energie. Het publiek pakt dit makkelijk op en zet het op een dansen. DropmiX gooit er op zijn beurt nog een schepje bovenop. Als ze alle vijf als 'part of the act' theatraal hun armen omhoog gooien en verwachtingsvol naar boven kijken, is het misschien net wat te veel van het goede, maar het publiek heeft er weinig last van. Zij zijn blij dat Plein Open een opkikker van jewelste heeft gekregen. (WdK)
Plein Open 2013; de avond
Met Mala Vita, Bombay Show Pig, SubRockers, GΔRTMΔLEN en meer
Hoewel het ’s middags nog vrij rustig is op het Spuiplein, wordt het ’s avonds drukker en drukker op Plein Open. Vooral Bombay Show Pig en Mala Vita weten veel mensen op de been te brengen. Mala Vita bewijst zich bovendien als perfecte afsluiter van het festival met in de avond verder nog optredens van onder andere SubRockers, DropmiX, Jon Tarifa, GΔRTMΔLEN en The Gypsy Liars.
Absoluut de meest opvallende act op Plein Open dit jaar is Stargazer. De groep is een samenwerkingsproject van droneband Trapper (een drone is het gebruik van een aanhoudende toon in een compositie) en improvisatieband Slyder. In de kleine tent staat een bijzondere verzameling muzikanten en instrumenten. Tussen de draailier en de cello staat een laptop op een leeg kratje bier. Het belooft een interessant half uur te worden. Hoewel het hele optreden dezelfde toon wordt aangehouden, weet Stargazer veel variatie in de muziek te verwerken. De klanken zwellen aan om vervolgens weer in kracht af te nemen, als een golvende beweging. De toon staat nergens stil, maar is voortdurend in ontwikkeling. Ook het gebruik van elektronica en de prachtige, bijna transcendente vocalen van Dymphi Adriaanse zorgen ervoor dat het nergens saai wordt. Het publiek is onder de indruk en staat geïntrigeerd te luisteren. Sommigen zijn er zelfs bij gaan zitten, met de ogen dicht. Stargazer is een belevenis, iets dat je ervaart in plaats van waar je naar luistert. (SI)
Hij blies laatst Den Haag nog omver met de releaseparty van zijn debuutalbum in de Supermarkt, en nu staat de Albanese rapper en zanger Jon Tarifa klaar om hetzelfde te doen met het Spuiplein. Dat zal nu wat lastiger zijn omdat het plein nog behoorlijk leeg is als Jon zich met zijn band heeft geïnstalleerd voor de soundcheck, maar als hij rustig begint, raakt het plein beetje bij beetje voller. Jon zit er lekker in, de band speelt goed samen en de twee zangeressen geven de lekkere jazzy en funky pop nog wat extra spice. Toch zijn er nog geen SuperMarkt taferelen te bekennen en wacht het publiek rustig op wat komen gaat. Maar deze rustige opbouw lijkt zo ingepland te zijn, want precies op het moment dat je jezelf afvraagt wanneer het nu écht gaat gebeuren, haalt Jon de zanger van Groove Embassy, Arman Kanun, op het podium voor hun hit 'Next to me' en wordt het wachten beloond. De heupjes van de bezoekers beginnen te bewegen en als Arman plek vrijmaakt voor de Senegalese Mame Balla en hij zijn gouden keel openzet voor het nummer 'We can make it', gaat het echt los. Jon sluit af met zijn hit 'Focus' en daarmee heeft hij, ook al duurde het dit keer wat langer voordat het op gang kwam, weer een goed feestje neergezet in zijn hometown. (WdK)
Het zal voor de metalheads een zware teleurstelling geweest zijn: UnseeN PerceptioN kon niet optreden. Maar dat de programmeur van Plein Open zijn oren niet in zijn broekzak heeft zitten, bewijst ReSolve met een verrassend goede set waarin verschillende metalstijlen voorbijkomen. De eerste EP zal pas dit najaar verschijnen en de set wordt voor nu opgevuld met covers van Dream Theater en Pain Of Salvation, maar wat we hier vanmiddag zien belooft wat. Maak die nekspieren maar los. De band trekt bijzonder veel publiek, het is dringen rond het podiumloze kleine tentje. Het merendeel van de bezoekers zal het daardoor zonder beeld moeten doen. Balen, maar ook de luisteraars blijven staan. De muziek van ReSolve is symfonisch en progressief, met een weergaloze lage bas en harde bassdrum waarvan je ballen in je buik krijgt - het goede soort ballen. Met zangeres Chrissy Spruijt hebben ze goud in handen, want de stem van deze in leren legging gehulde Kate Winslet laat vliegdekschepen zinken. Daar is de Titanic maar klein bier bij. Wat een prachtige stem, en nog een leuke vrouw ook die de Turfmarkt vanaf het eerste nummer in de pocket heeft - er wordt vooraan gepassioneerd geheadbangd. Opvallend is het gebruik van toetsen; er wordt gewisseld tussen piano en keytar, waarbij de simplistische doedelzakriedels van de laatste soms een beetje rauw uit de lucht komen vallen. Het pianospel sluit mooier aan, zoals wordt bewezen in het laatste nummer ‘December’. Hierbij komt bovendien als verrassing Dennis uit UnseeN PerceptioN een potje meegrunten, wat Spruijt de handen vrij geeft om zelf eens stevig met de haren te zwiepen. Welkom in de Haagse metalscene. (LL)
The Gypsy Liars is een jonge band: de eerste EP moet nog verschijnen en de gemiddelde leeftijd ligt ver onder hun schoenmaat. Maar vergis je niet. De leden zijn net afgestudeerd van de Herman Brood Academie, hebben flink wat podiumervaring en een herkenbaar eigen geluid dat bepaald niet zoekend meer klinkt. Dat geluid leunt sterk op jaren ’70 rockbands: vaak psychedelisch, meestal uptempo, soms knetterhard en continu op zoek naar dynamiek. Zangeres Natousch weerkaatst soms wat schel over het Spui maar is duidelijk een waardig frontvrouw, het orgel -ha, een orgel!- is de tabasco in de bloody mary. Genieten geblazen is het met de drummer en de bassist die samen zo strak spelen als de kalfslederen broek van Jim Morrison. Bijzonder is ook de originele invalshoek van de teksten: zo komt in een verder geheel eigen nummer een iconische zinsnede uit ‘Tommy’ (The Who) voorbij, die een soort anthem voor de band zal zijn (“I’m the gypsy, the acid queen”). In het nummer ‘Lapdance’ komt een vette Tarantino-verwijzing voor: we horen een tekst uit de scene van ‘Death Proof’ die de prelude is voor een legendarisch potje schootrijden. The Gypsy Liars eert daarmee op een mooie manier zijn inspiratiebronnen, extra punten voor deze crossover moves. Goede artiesten en sterke nummers dus, maar het Spui krijgen ze met deze hogere songwriterswiskunde toch niet omver: hun zwarte outfits en zwoele zangeres zorgen voor een suave look, maar de levenslust spat er niet vanaf. De focus ligt volledig op elkaar en hun taak, met weinig publieksinteractie tot gevolg. Lachen mag, Gypsy Liars; het afstuderen is klaar en nu mag er gevierd worden op Plein Open! (LL)
Rond half negen is goed te merken hoe onhandig het eigenlijk is dat het podium bij de Turfmarkt niet verhoogd is. Je moet je lichaam in rare bochten wringen om te zien dat GΔRTMΔLEN bestaat uit een man en een vrouw met ieder een masker op. Zij verbergt haar gezicht met bloemen, hij met een soort van Chinees masker. Op de site beschrijft GΔRTMΔLEN zijn muziek als volgt: 'What would it sound like if 50 Cent and Paul Elstak were asked to write an Aboriginal style soundtrack for a David Lynch movie together?' Een betere beschrijving kunnen wij er niet van maken. Alleen worden de aanstekelijke deuntjes wat ons betreft soms te snel en te vaak afgewisseld. Dat neemt niet weg dat GΔRTMΔLEN veelbelovend klinkt. Ergens halverwege wordt zelfs nog een hardcore-minuutje ingeschakeld. Alle ex-hakkers worden wakker. Stiekem beginnen die voetjes te bewegen, tot ze er schijt aan hebben en allemaal tekeer gaan. Een meisje zit met oorbeschermers en ballon op de schouders van vader peinzend te kijken naar wat er om haar heen gebeurt. Geen K3 vandaag maar hardcore, elektro, techno, hiphop en al het andere dat GΔRTMΔLEN maakt. (TB)
Na een intense periode van internationale optredens is Bombay Show Pig voor het eerst dit jaar weer te zien in Den Haag. “Altijd leuk om thuis te komen”, roept Linda stralend vanachter haar fort van bekkens, toetsen en knoppen. De onweerstaanbare mix van drums, gruizige gitaar, samples en samenzang wordt inmiddels internationaal opgepikt en we zien vanavond weer eens waarom. Hier staat geen duo op het podium: het is een amalgaam geworden van twee explosieve artiesten. Bombay Show Pig is nog strakker, geconcentreerder en indrukwekkender geworden. Linda van Leeuwen gaat als bezeten tekeer op haar drumstel en schittert in al haar multitaskglorie, terwijl Mathias Janmaat de nummers onwaarschijnlijk veel diepte geeft met zijn gitaarspel en zang. Dat het duo nauwelijks thuis is geweest heeft één nadeel: iets nieuws horen we vanavond niet. Het grootste deel van het album komt voorbij, de cover van Beck’s ‘Nausea’ die een half jaar geleden in de SuperMarkt ook te horen was. De setlist is vrijwel ongewijzigd, maar wel geperfectioneerd. Kroonjuweel is afsluiter ‘Start/Rewind’. Met gitaarloops en zingend in canon werken Mathias en Linda naar een explosie toe die het kippenvel over het Spui doet gaan. Welkom thuis, Bombay Show Pig, en blijf nog even! (LL)
Tatoeages, leren gilletjes en lange, donkere haren zijn er in overvloed als SubRockers begint. De nacht valt en het donkere inhammetje bij de Turfmarkt is nog donkerder geworden. Het staat het volst van de hele dag. Zelfs de grijsharigen - en dan niet grijsgeverfden - zijn uitgerukt om de punk-/garagerock van SubRockers te zien. Alle stijlen rock komen voorbij. Daarom ook Sub-Rock, get it? De grote hanenkam van zanger Rob past haast niet onder de lage tent. Dan maar ervoor, moet hij gedacht hebben. Zo ongeveer het hele optreden staat hij bijna in het publiek. En in dat publiek verschijnt langzaam een zachtaardige pit. Liefjes wordt er tegen elkaar aan geduwd maar geleidelijk breidt het zich uit tot een heftige oude van dagen pit. Banken en tafels begeven het haast onder het gewicht van de mensen die erop staan te rocken. En aan het eind van het optreden kun je niet anders dan je erover verbazen dat de hanenkam nog steeds overeind staat. (TB)
Goedgeoliede multiculti stuitermachine Mala Vita mag vandaag afsluiten. In een potpourri van talen wordt het Spui toegezongen: over de liefde, het leven, Napels en ook de rafelranden van het bestaan. Waag het niet om Mala Vita louter feestmuziek te noemen, maar het effect dat de band heeft op het volle plein is toch niet anders te omschrijven. Uitbundig gefeest wordt er en het optreden zal voor velen het hoogtepunt van de dag zijn. Het eerste nummer wordt al meegezongen en geklapt, publieksfavorieten worden met luid gejuich onthaald. We horen Zuid-Amerikaanse ritmes, Balkan-invloeden en gave Godfatherriedels op de trekzak. Dit is muziek om op de tafel te dansen, servies kapot te smijten of Turks te olieworstelen. Maar ook uitstekend om een zwoele Plein Open-avond dansend mee af te sluiten. Het Spui verandert in een dampende menigte, er wordt met bier gegooid, een confettikanon gaat af. ‘Ritmo Di Protessa’ (“Boomshaka-boomshaka-boomshaka-la!”) met hete surfgitaar brengt echt elke bil op het Spui in beweging. De danspit is geheel in Mala Vita-stijl een hartverwarmende mix van uiteenlopend pluimage. Hagenees en niet-Hagenees, jong en oud, Plein en Grote Markt: het stuitert gemoedelijk door elkaar heen. Toegift ‘Give it up’ gooit het Spui nog een laatste keer door de blender en dan is het klaar: wat een mooie afsluiter. De bezoekers gaan als vrienden uiteen, met bier doorweekt tot op de onderbroek en met een onuitwisbare grijns van oor tot oor. (LL)