Vanderbuyst reanimeert Paard met intracardiale hardrockinjectie

Heldentrio laat de harten sneller kloppen in de kleine zaal

Lilianne Laan | Foto’s: Remie Stronks ,

De tweedeling was vrijdag 18 januari duidelijk zichtbaar in het Paard van Troje. Waar in de grote zaal frisse jonge hipsters stonden te trappelen om een feestje te bouwen met Will and The People, werden in de kleine zaal alvast voordeelbekers bier ingeslagen voor een avondje authentieke hardrock. Maak je borsthaar maar nat, Vanderbuyst is hier met hartslagverhogende rockkneiters die je terug doen verlangen naar de dagen dat David Hasselhoff nog het summum van cool was.

Vanderbuyst staat bekend om zijn energieke podiumact - synchroon-headbangen, voet op de monitor en knallen maar. Deze reputatie hebben de heren te danken aan een vlekkeloze staat van dienst in het festival- en heavy metalcircuit; vooral bij onze oosterburen is Vanderbuyst inmiddels een begrip. Het drietal is aan het touren met het derde album 'Flying Dutchmen' en is op een missie: een adrenaline-injectie recht in de hartkamer van de Nederlandse rock 'n roll.
 
Voorprogramma Gold geeft alvast een voorzetje met vier man en een toffe chick in lederen broek achter de microfoon. Gold komt verrassend pittiger over dan wat de aankondiging doet vermoeden. Wij lezen voor: "Dit kwintet richt zich op vorm en inhoud, waarbij hun instrumenten slechts middelen zijn om zich uit te drukken". Op het podium wordt gelukkig niet meer over vorm en inhoud gepraat maar lekker gerockt - denk hardrock met symfonische trekjes en veel oehoeoe en oooooh in de zanglijnen. De tekstschrijver zit blijkbaar liever in de oefenruimte dan achter de typemachine, maar muzikaal is er niks mis met de show. Naast de degelijke instrumentale begeleiding klinkt de stem van frontvrouw Melina Eva zuiver, aangenaam en meer ingetogen dan je gewend bent bij dit genre. Een beetje meer power in de vocalen zou geen kwaad kunnen maar Gold is een prima opener en krijgt een warm applaus.
 
Und jetzt: Vanderbuyst. Een blote bast, een leren bodywarmer en drie goed geföhnde haardossen nemen de zaal over met de uptempo knaller 'KGB'. De muziek is strak, net als de poses en de praatjes tussendoor. Het is tot in de puntjes gestyled - dat is dan weer niet zo rock 'n roll - maar de gitaarsolo's zijn meesterlijk en de nummers katapulteren als geconcentreerde hardrockbommetjes het gehoor binnen. De bierbekers vliegen niet in het rond maar het traditioneel weinig uitbundige Haagse publiek weerhoudt het trio er niet van niet om alles te geven. En kijk: er gaan steeds meer vuisten de lucht in, er wordt hier en daar voorzichtig een luchtgitaar ter hand genomen. Bonuspunten voor de delegatie Grote Markt-personeel die vooraan hun dansmoves ten beste geeft. Toch een teken dat je iets helemaal goed doet op het podium.
 
De voet blijft de volledige set op het gaspedaal en als toegift eren de Brabanders de Nederlandse rock 'n roll met hun versie van Herman Brood's 'Never be clever'. Vanderbuyst heeft vanavond de ultieme jaren tachtig hardrock experience neergezet: deze cocktail van Judas Priest, Black Sabbath en een halve literblik energydrink doet niemand hen na. Reanimatie geslaagd.
 
Kijk hier de volledige albumpresentatie van Nederlandse hardrockers in Mezz, Breda terug.