Peel Slowly And See: nieuwe Leidse concertreeks in een decor van bananen

“Iedere zichzelf respecterende stad moet lokaal talent de ruimte bieden”

Lesley Arp ,

Mark Siera, Maarten van den Hoonaard en Maarten Stuifbergen gingen als scholieren elke zaterdag samen de stad in om cd’s te scoren: twee van hen verkopen nu zelf plaatjes in Velvet Leiden. De verbindende drang om met muziek bezig te zijn heeft naast diverse bandjes en het beheer van een oefenruimte in Leiden tot Peel Slowly And See geleid: een nieuwe concertreeks in het Imperium Theater die de muziekliefhebber een verrassende avond moet bieden in huiskamersetting. En dat in een decor van bananen, verwijzend naar de befaamde Velvet Undergroud-albumhoes waar de concertreeks naar vernoemd is. De eerste editie staat gepland op 19 januari, met de acts Orlando, Hummingville en Gerhardt op het programma.

Peel Slowly And See moet volgens de drie jeugdvrienden zeker niet gezien worden als een lucratieve nevenactiviteit van Velvet. “Geen cent van de opbrengst gaat naar de platenzaak”, zegt Siera stellig. Het initiatief is volgens de mannen vooral ontstaan omdat Leiden momenteel amper ruimte biedt voor beginnende artiesten die hun werk in een intieme setting ten gehore willen brengen. “Er zit een gapend gat in de Leidse muziekmarkt wat betreft de mogelijkheden om bekende namen te zien optreden en als lokale artiest je kunsten te vertonen. Iedere zichzelf respecterende stad moet lokaal talent de ruimte bieden”, aldus Maarten van den Hoonaard.
 
Het tijdelijk sluiten van poppodium LVC is voor de drie vrienden een van de duidelijkste voorbeelden van de muzikale kaalslag in Leiden. “En LVC programmeert vooral de 3FM-acts, die je toch al volop kunt horen”, stelt Siera. Maar de crisis in Leiden biedt ook kansen voor Peel Slowly And See. “We hopen dat we met PSAS uiteindelijk een alternatief kunnen bieden voor het verdwijnen van dit poppodium. En we hopen dat PSAS het komende jaar zo’n succes wordt, dat we uiteindelijk onze avonden in de nieuwe vestiging van LVC kunnen organiseren.” Hiermee eindigt de jongensdroom niet. De mannen spreken vol enthousiasme over een eventueel zomerfestival in de buitenlucht, of een avondje in de Stadsgehoorzaal waarbij meerdere zalen tegelijkertijd worden ingezet. 
 
De organisatoren zijn niet bang dat de tien euro entree een te hoge drempel opwerpt voor bezoekers om drie onbekende namen te zien. En dit terwijl Peel Slowly And See alle vrijheid wil bieden aan artiesten om te doen wat ze willen: het eigen werk totaal links laten liggen en uitsluitend overgaan tot Dylan-covers mag ook. Stuifbergen: “Aangezien de namen die wij geboekt hebben voor de eerste editie niet totaal onbekend zijn, is er een aardige kans dat bezoekers een kaartje zullen kopen om één van deze artiesten te zien. Wij vinden het vooral belangrijk dat er een verbinding ontstaat tussen de artiesten die samen op PSAS optreden. Velvet is naast een commercieel bedrijf ook een ontmoetingsplek en culturele instelling. We hopen dat PSAS dat ook wordt.”
 
De artiesten die zullen optreden op de eerste editie van PSAS zijn op verschillende manieren onder de aandacht gekomen van de drie vrienden. Zo kennen ze Tessa Douwstra van Orlando van haar optreden met Wooden Saints ter afsluiting van de Record Store Day van Velvet. “Dat optreden was werkelijk magistraal”, aldus Siera. “De eigenaar van het café waar het optreden plaatsvond zei dat hij nooit eerder zoiets had meegemaakt.” Ook heeft Douwstra meegezongen op een album van een van hun eigen bands. Gerhardt hebben ze nooit eerder live zien optreden, maar is aan hen getipt door een platenmaatschappij. Van den Hoonaard: “Gerhardt heeft een conceptalbum gemaakt dat als tweeluik wordt uitgebracht: het eerste deel gaat over de dag en het tweede deel over de nacht. Hij noemt zichzelf singer-songwriter, maar zijn geluid is veel steviger, met bijvoorbeeld een vleugje eighties synthesizers.”
 
Een pasklare formule voor een PSAS-avond is er niet: de vrienden laten zich volledig leiden door hun eigen enthousiasme. Populariteit bij de bekende muziekmedia speelt daarbij geen rol. Stuifbergen: “Kanalen als 3FM zijn vrij eenzijdig, waardoor heel veel goede muziek van Nederlandse bodem onbekend blijft. Vrijwel de gehele muziekscene ten oosten van Utrecht wordt over het hoofd gezien.” Bovendien hebben medewerkers van platenzaken volgens Siera langer oog voor kwaliteit dan de media. “In de platenzaak blijf je ook lang na de release aandacht vragen voor een mooi album, zelfs als de hype allang voorbij is.”
 
Voor toekomstige edities van PSAS hebben de vrienden al een waslijst aan namen in gedachte. Bandjes van Nederlandse bodem als Are You a Lion en Wolfendale, maar ook internationale artiesten als Peter Broderick. Siera: “Geen hond kent hem, maar wij hebben zijn plaat in Velvet ongeveer tweehonderd keer verkocht. Voor dit soort artiesten willen we met PSAS olievlek creëren: je laat een druppel vallen en na een tijdje zijn ze bekend in heel Leiden.”