Elf jaar geleden begint Pim samen met (toenmalig gitarist) Brian en een skatevriend van hem een band. Raymond komt er na zes keer repeteren ook bij. Inspiratie voor het typische Drunktank geluid halen ze bijvoorbeeld uit de skatepunk van Pennywise en No Fun At All, maar ook van bijvoorbeeld Iron Maiden. Pim ligt toe: ”Daar hoorde je al wel eens dat dubbelgitaarwerk. Lagwagon en Strung Out deden dat ook vaak. In die tijd begon ik Iron Maiden te ontdekken en ja, die zijn koning van dat geluid.”
Drunktank, want Peppie en de Peppies is zo suf
Haagse punkers vieren 10-jarig jubileum
Als er in Den Haag gevraagd wordt welke hedendaagse punkband bekend is, dan zegt de meerderheid gegarandeerd Drunktank. De punkband (met beetje metal) viert op vrijdag 13 december zijn verjaardag in de SuperMarkt. Officieel viert de band zijn tienjarig bestaan, maar eigenlijk bestaat de band alweer elf jaar. De band bestaat nu uit frontman en gitarist Pim, gitarist Mark, bassist Donald en drummer Raymond. Zij zijn met 3voor12 Den Haag gaan zitten om herinneringen op te halen.
Hoe kwamen de vier heren elf jaar geleden aan hun bandnaam? Pim: ”We hebben ook namen als Peppie en de Peppies gehad, van die suffe namen. Op een gegeven moment kwam het eerste optreden eraan. Toen zei Raymond dat we wel echt een naam moesten hebben. Toen stond Drunktank ineens op de flyer en dat pastte gewoon heel goed bij ons.” Raymond vervolgt: ”Heel veel mensen denken dat Drunktank een dronken tank is, maar dat is het niet. Het is de cel waar ze dronken mensen in gooien. Ik keek een beetje naar dat zooitje van ons en dan gebeurde er nog wel eens wat als we dronken waren. Ik geloof dat iedereen van ons zo’n klein hokje van binnen heeft gezien.”
Over dronken capriolen gesproken, wat zouden de heren anders hebben gedaan met de band? Unaniem zeggen ze: “Sneller albums opnemen.” Pim legt uit: ”Over het vorige album hebben we, zonder te overdrijven, vier jaar gedaan. Alles bij elkaar. Maar we waren ook veel aan het spelen.” In de zomer van 2012 hebben ze het al over het uitbrengen van een tweede plaat, maar die is er nog steeds niet. “Je bent nu bezig met je werk, je wordt wat ouder. Als je studeert kun je af en toe wel een weekje vrij nemen, met werk wordt dat allemaal wat lastiger. Iedereen heeft meer verantwoordelijkheden”, gaat Pim door. “Cd’s opnemen is een moeilijk proces. Het is niet per se het schrijven maar het plannen. Je moet natuurlijk alles zelf doen. Je kunt niet naar een studio gaan want dat kost natuurlijk klauwen met geld. Bij de vorige cd is dat ook goed gegaan. Nu zijn we ook dingen aan het opnemen. Het blijft alleen best wel makkelijk liggen. We repeteren één keer per week en dan zijn we een week verder.“
De nummers schrijven Pim, Mark, Donald en Raymond uiteraard zelf. Mark en Pim komen vaak met een opzet waarna de heren het samen af maken. Voor de teksten krijgen ze nog veel hulp van oud-bandleden Bart en Brian. “Bart schrijft de teksten en ook vaak de zanglijnen en Brian doet ook af en toe wat. Vooral Bart is daar goed in. Die heeft leuke ideeën. Met z’n allen maken we er wat moois van.” De band bestaat dus uit meer leden dan het publiek op het podium te zien krijgt. Raymond: ”Bart en Brian wilden eigenlijk helemaal niet stoppen met de band. Brian moest stoppen vanwege zijn rug. Bart vanwege zijn keel. Het ging gewoon niet goed met Bart zijn stem. Hij moest met pijn in zijn hart ermee stoppen. Wel wilden ze zich graag blijven inzetten voor de band en daar maken wij nog steeds heel dankbaar gebruik van.”
In de afgelopen tien jaar heeft Drunktank veel bijzondere optredens mogen doen en ook in andere delen van Europa haar punk ten gehore mogen brengen. Bijvoorbeeld in Denemarken, België en Duitsland, om maar een paar landen te noemen. Het eerste album is zelfs in Japan uitgebracht. Wat zijn de hoogtepunten voor de vier heren? Pim noemt er een paar op: “Dat zijn er heel veel. Eén van de grootste blijft gewoon Parkpop. Die voorronde vond ik toen ook erg leuk. Dat was in ’t Paard. Dat was heel tof omdat we een keer aan een wedstrijd meededen en die ook nog heel succesvol was. Toen mochten we op Parkpop spelen, dat was gewoon episch.” Verder worden optredens met bands als Strung Out, A Wilhelm Scream en Voodoo Glowskulls genoemd. “Dat zien we wel als een prestatie. Dat je als klein jongetje fan bent van een band en vooraan staat bij optredens, en dat je dan een paar jaar later samen met die jongens speelt.”
Hoogtepunten komen ook voor in het publiek, want waar Drunktank optreedt, is er gegarandeerd een pit, veel gezelligheid en nog meer bier. “De beste pit was tijdens Kaderock. Het was toen zo druk. Het stond vol tot aan de bar. Niet normaal”, zegt Raymond zonder twijfel. “Dat was op een zaterdagmiddag. We speelden als één van de eerste bands. We dachten dat het niets zou worden, maar het was helemaal vol. Mensen gingen helemaal los met een cirkelpit om een paal”, gaat Pim door. “Ook bij alle Musicon Punkfesten eigenlijk, daar hebben we altijd een goede pit gehad. Met onze cd-presentatie in de SuperMarkt ging het ook echt los.”
In tien jaar kan er veel gebeuren in het leven van een punkrockband, maar wat is er nog meer te bereiken? Wat zouden de mannen nog willen doen? Pim heeft nog een wenslijstje van bands waarmee hij nog zou willen spelen. “Iron Maiden en Pennywise staan bij mij erg hoog. Ik vind het ook erg jammer dat we niet de kans hebben gehad om met No Fun At All te kunnen spelen. Die band is nu uit elkaar.” Ook zijn de mannen ook erg blij dat ze tegenwoordig in grotere en professionelere zalen kunnen spelen. Donald: ”Die zalen zijn erg fijn om in te spelen. Het is allemaal goed geregeld, geluid wordt gedaan en je krijgt goed te eten. En de zalen zijn ook weer niet zo groot dat je een lege zaal hebt.”
Het 10-jarig jubileum van Druntkank wordt op vrijdag 13 december gevierd in de SuperMarkt met De Grote 10 Jaar Drunktank Show. Alle tien de (voormalig) bandleden zullen dan op het podium staan waabrij er zowel oud als nieuw materiaal gespeeld zal worden. Het voorprogramma wordt verzorgd door Birmingham Sunset. De aanvang is 21.00 uur en de entree is gratis.