Amerikaanser dan Shovels & Rope wordt het niet

Innemende folk en country door vrolijk duo op drum en gitaar

Ramon Keyzer | Foto's: Stephan Kaffa ,

Gepromoveerd vanuit het Black Coffee House naar het erboven gelegen Heartbeat Hotel is het aan Shovels & Rope om Crossing Border af te sluiten. De setting doet direct denken aan The White Stripes, waarvan ze het voorprogramma al mochten verzorgen. Zij in een gewaagde rode jurk achter het minimalistische drumstel, hij op akoestische gitaar. Heeft Crossing Border het lekkerst misschien voor het laatst bewaard?

HET CONCERT
Shovels & Rope, Crossing Border, Black Coffee House, zaterdag 16 november 2013
 
DE MUZIEK
“Hello we are Shovels & Rope from Carolina”, verwelkomt Cary Ann Hearst enthousiast het Crossing Border publiek met onvervalst Amerikaans accent. 'This is our biggest adventure this far'. Zij in een rode jurk met flinke decolleté achter de drums, hij met nonchalante look in een smoezelig shirt op akoestische gitaar. Zelf weet Cary Ann hun voorliefde voor de pure Amerikaanse muziek heel goed te verwoorden; “We like country music, we like folk music, bluegrass music and hilbillypeople music, but most of al we love rock 'n roll Music”. En dat is precies wat we voorgeschoteld krijgen. Een wat minder harde White Stripes met wat meer nadruk op folk en country, wat minder blues en zonder de boosheid van Jack White. Van uptempo tot wat meer ingetogen en breekbaar. Verhalende liedjes over kleine thema's. Ze wisselen geregeld van instrument en maken verder af en toe gebruik van een klein keyboardje en mondharmonica. Beiden zijn volledig in hun element waarbij de losse Cary Ann steeds het voortouw neemt. Wanneer er op het podium even discussie is over het vervolg van de set is die discussie woordelijk te horen. “You are not supposed to hear us whisper about what we are gonna play, you bookworms!”, reageert ze grappend.
 
HET NUMMER
Het nummer 'Kemba's got the cabbage moth blues' wordt opgedragen aan vriendin Kemba die last had van motten op haar gewas. Een heerlijk country and blues nummer dat op plaat in nog geen tweeënhalve minuut er doorheen wordt gejaagd. Misschien wel representatief voor dit optreden, vrolijk, zorgeloos en op en top Amerikaans.
 
PLUS
Het enthousiasme, de variatie, het onbevangene en speelse spelplezier. De liedjes liggen stuk voor stuk lekker in het gehoor en er wordt goed gevarieerd tussen folk, country, bluegrass en blues. Cary Ann pakt het publiek zonder moeite in. En met maar liefst twee toegiften krijgt het publiek misschien wel het leukste optreden van dit weekend voorgeschoteld.
 
MIN
Enerzijds passen de stoeltjes en de tafeltjes bij de setting en de muziek. Anderzijds haalt dit wel de dynamiek er enigszins uit en was de publieksreactie absoluut spontaner en enthousiaster geweest zonder. Je moet wel van een gezonde dosis Amerikaanse country en folk houden om Shovels & Rope te kunnen waarderen. Het is wel heel erg Amerikaans.
 
HET CIJFER
8,5