Savages verplettert, punt

Losgerukt uit een dwangbuis en weggerend van het gekkenhuis

Tessa Bentvelsen | Foto's: Jan Rijk en Stephan Kaffa ,

Alsof ze net uit haar dwangbuis is losgerukt en is weggerend uit het gekkenhuis, staat zangeres Jehnny Beth met haar kortgeschoren kop bezeten op het podium. Savages bestaat uit gekke, bijna enge, powervrouwen die heel goed weten hoe je een nummer op moet bouwen.

HET CONCERT
Savages, Crossing Border, The Raven, zaterdag 16 november 2013
 
DE MUZIEK
De imponerende, bijna angstaanjagende, Londense vrouwen achter Savages weten op hun eigen manier de noise rock uit de jaren ’80 weer een nieuw leven in te blazen. Alsof je naar een ondergrondse, zeer exclusieve show staat te kijken waar postpunk een baby krijgt met rock.
 
HET NUMMER
Het hoogtepunt ligt aan het einde van het optreden. Alleen al de aankondiging door zangeres Jehnny Beth van het beste nummer van de avond is al geweldig: “This song is called ‘fuckersssssss’. You just have to think of one motherfucker, it’s very simple.” En zo simpel is het ook: Beth hoeft alleen maar het zinnetje ‘Don’t let the fuckers get you down’ te herhalen, de bandleden achter haar hoeven alleen maar de instrumenten kapot te spelen en het publiek begint vanzelf mee te klappen.
 
PLUS
Sinds het optreden vorig jaar op London Calling, is er zeker vooruitgang te zien in de band. Savages was toen al onwijs goed, maar is nu alleen maar nóg beter geworden. In een jaar hebben ze geleerd hoe je het publiek nog meer kan bespelen. Alleen al met de vraag “You want it louder? Why don’t you get louder?!”, pakt Beth na drie nummers het publiek helemaal in. Ze temt ze, ze zweept ze op en ze laat ze joelen.
 
MIN
Om echt minpunten aan dit optreden te koppelen, moeten we toch echt gaan mierenneuken. De drumster zit niet altijd even netjes op de maat en naast Beth verbleken de andere bandleden. Beth is zo prominent aanwezig, dat de rest van de band een beetje onzichtbaar wordt. Maar stille wateren hebben diepe gronden en de enorm goede muzikanten worden niet genoeg in de spotlight gezet. En zoals al gezegd, mierenneuken is ook een kunst.
 
HET OORDEEL
Bespeling van het publiek, flikkerende lichten en bezeten personen. Savages geeft een verpletterend optreden weg. Beth hoeft haar eigen kreten niet te verzorgen want het publiek doet het al. Het publiek dat helemaal meegaat in de hypnotiserende muziek van Savages. Sommige zangers en zangeressen zien er onzeker uit op het podium als ze even niet hoeven te zingen, maar Beth is als een vis in het water. Met haar dansmoves vult zij de leegtes in waar de meesten verloren op het podium zouden staan.
 
CIJFER
9