Zoetgevooisd Lucius laat ook rauwe kant zien

21e Crossing Border krijgt poppy begin met rauw randje

Ramon Keyzer | Foto's: Peisam Tsang ,

Het is aan Lucius om Crossing Border 2013 te openen en dat is aan deze indiepopband uit Brooklyn, New York wel toevertrouwd. Met goede recensies van onder andere Rolling Stone op zak zijn de verwachtingen hooggespannen. Drie heren betreden het podium, gekleed in witte broeken met dito shirts en een donker colbert. De snorren aan de buitenkant, de baard met bril in het midden. Percussie aan de beide zijkanten, keyboards daar tussenin vooraan. Deze band heeft wel iets met synchroniteit. De beide zangeressen Jess Wolfe en Holly Laessing zien er precies hetzelfde uit, zelfde broekpakje, zelfde kapsel met zelfde pony. Na een wat flauw begin herstelt de band zich keurig.

HET CONCERT
Lucius, Crossing Border, The Royal, vrijdag 15 november 2013
 
DE MUZIEK
Na een EP vorig jaar is nu het debuutalbum ‘Wildewoman’ net een maand uit. Een plaat vol pure zoete popliedjes met hier en daar een scherp randje. Het heeft wel wat weg van Belle and Sebastian en ook de vergelijking met landgenoten van The Shangri-Las en The Like gaat op. Live treden de gitaren en percussie meer op de voorgrond en is het echte zoete er wel vanaf. De zoetgevooisde Jess en Holly zingen alles samen maar met vaak een net iets andere intonatie, volume en toonhoogte waardoor de vocalen extra krachtig overkomen.
 
HET NUMMER
Prijsnummer is het zeer vrolijke titelnummer van de plaat ‘Wildewoman’. Heel slim maar ook voorspelbaar om dit als allerlaatste te spelen zodat je het een uur later nog in je hoofd hebt zitten. Het nummer wordt rustig opgebouwd vanuit een basis met vette bas en prachtige loepzuivere samenzang. Heel subtiel wordt er gespeeld met het tempo, waardoor het nummer op een hele fijne manier voortkabbelt (en dat is positief!). De koortjes, “hey hey”, maken het af.
 
PLUS
Er is eigenlijk niks aan te merken op Lucius. Het zit muzikaal goed in elkaar, er is nagedacht over de presentatie, er wordt strak gespeeld en de vocalen zijn loepzuiver.
 
MIN
Er is eigenlijk niks aan te merken op Lucius, en juist dat kun je ze aanmerken. De band kleurt wel heel erg binnen de lijntjes en neemt weinig risico, vooral aan het begin. De liedjes zelf mogen ook best wat spannender.
 
HET OORDEEL
Lucius is een veelbelovende opener van de 21e editie van Crossing Border. Een fijn popbandje dat vanavond ook haar rauwe kant laat zien. Iets meer spanning en risico zou het optreden op een hoger niveau brengen.
 
CIJFER
7-