HET CONCERT
Caveman, Crossing Border, Black Coffee House, vrijdag 15 november 2013
Black Coffee House te klein voor Caveman
Muzikaal steekt het goed in elkaar, nu de zang nog
“Is dit de plek waar Caveman speelt?” Verrassend is het wel dat een band die het veelal moet hebben van weidse muzikale soundscapes in het foyer van het Nationaal Toneel Gebouw gepland staat. Een handjevol mensen kijkt toe hoe de heren zich uitleven op hun instrumenten.
DE MUZIEK
Het vijftal dat zich Caveman noemt maakt een eigen soort indiepop met experimentele rock en een vleugje postrock. De heren kenden elkaar al jaren voordat ze eind 2009 samen begonnen. CoCo Beware was het eerste product van die samenwerking. De vierkoppige zang en de dromerige soundscapes die de muziek kenmerken zijn ook terug te horen op de tweede plaat ‘Caveman’. De vergelijking met The Shins is een veelvoorkomende, maar ook lijkt het alsof Sting aan enkele nummers heeft meegewerkt.
HET NUMMER
‘In the city’ is toch wel de hit van het vijftal. Het nummer ligt heerlijk in het gehoor, is radiogevoelig, maar wordt vanavond niet overtuigend gebracht. Ook ‘Where is the time’ mag tot die categorie gerekend worden. Jammer dat het qua zang niet overal even zuiver is.
PLUS
De New Yorkers zijn rasmuzikanten en zeer goed op elkaar ingespeeld. Daarmee hebben ze al een zeer brede basis om een goede show weg te zetten.
MIN
De zang is bij vlagen ondermaats. Het lijkt alsof de heren het inzingen hebben overgeslagen vandaag. De techniek speelt daar misschien ook een rol in. Regelmatig gaat er een handje de lucht in richting de technicus of hij een schuifje kan verzetten. Niet bepaald bevorderlijk voor het optreden.
HET OORDEEL
Een vermakelijk optreden. Dat is wat Caveman laat zien vanavond. Instrumentaal gezien is het een sterk staaltje. Regelmatig worden alle registers opengetrokken, inclusief tamboerijn en extra trom, waarmee duidelijk wordt dat we met getalenteerde muzikanten te maken hebben. Toch had de organisatie de band een andere zaal moeten geven. De echoënde synthesizer die als een soort vangnet overal onder ligt, zou in een grotere ruimte beter tot uiting zijn gekomen. Net als de gitaren trouwens. De zang liet het ook afweten hier en daar.
CIJFER
7