Minder gitaarvuurwerk en meer diepgang bij Stefan Schill

“De enige constante factor ben ik zelf”

Cok Jouvenaar ,

Na enkele try-outs in februari en maart mag het grote publiek tijdens de derde editie van het Life I Live Festival kennismaken met het gloednieuwe materiaal van Stefan Schill. Oude fans zijn gewaarschuwd, dit nieuwe werk is totaal anders dan het bluesgeweld ten tijde van zijn debuut ‘Don’t Say A Word’. De (nu) 23-jarige Stefan is na lange tijd weer klaar voor het grote werk.

Wie een try-out van deze jonge muzikant heeft gezien, heeft gemerkt dat hij een flinke ontwikkeling heeft meegemaakt. Het gitaarvuurwerk heeft plaats gemaakt voor meer diepgang. ‘Roots’ is misschien het juiste woord. Een optreden op het Life I Live Festival is een perfecte aanvulling, alleen echt oranjegezind is Stefan niet. “Ik weet niet of ik iets doe met het Wilhelmus of zo. Ik ben een purist en concentreer me voornamelijk op de muziek, maar ik ben redelijk impulsief en wil niets uitsluiten.” Het is zijn eerste festival sinds lange tijd. Op de vier try-outs na heeft hij weinig op het podium gestaan. Ietwat zenuwachtig kijkt hij uit naar dit optreden. “De dynamiek in een club is totaal anders dan op een festival. Op een festival komt de energie meer van buitenaf. In een club speel ik voor één persoon. Heel persoonlijk dus. Op een festival zing je meer de menigte toe.”
 
Stefan realiseert zich dat hij opnieuw begint. “Ik heb lange tijd in een andere wereld geleefd en was uitgekeken op het oude materiaal. In de loop van de tijd heb ik steeds meer andere invloeden tot mezelf genomen. Het is misschien meer mainstream, minder banaal. De enige constante factor ben ik zelf.” In 2010 werd Schill binnengehaald als het zoveelste wonderkind. De blueswereld lag aan zijn voeten. “Ik wist niet of dit nog zou matchen met het label en management. Het was bluesrock en hiermee zullen oude fans afhaken. ‘Dan is dat maar zo’, dacht ik. Dit is het product van wie ik nu ben en wat ik wil. Ik begreep dat ik weer kleiner moest spelen, opnieuw beginnen. Niet meer voor locaties waar het bij voorbaat al vol staat, maar in kleine clubs en kroegen.”
 
Wie Stefan’s nieuwe werk heeft gehoord tijdens één van de try-outs kan alleen maar beamen dat dit een goed gevolg is van zijn ontwikkeling als muzikant. “Ik zal nu nog twee of drie solo’s doen. Het draait meer om liedjes. Critici zullen misschien zeggen ‘die Stefan heeft eindelijk nagedacht over zijn teksten’. Ik zie mezelf nu ook meer als singer-songwriter. Ik zal live geen oude dingen meer spelen. Je schrijft iets in een tijdsbeeld en ik sta niet meer achter het werk van zes jaar geleden. Dit voelt als een leeg schoolbord.”
 
In het najaar ziet zijn tweede album het levenslicht, “Deze is al klaar, maar verschijnt in september om marketingtechnische reden. Het album is opgenomen in Frankrijk met Franse musici. Het is meer vanuit sessie verband ontstaan. Er is heel oprecht en spontaan gespeeld vanuit een vrij perspectief. Nederlandse musici zijn hier niet zo goed in, inclusief ikzelf. Ook live is het anders, op de drummer na is mijn band compleet anders.” 
 
Gevoel is een groot woord voor de jonge bard. “Ik ben heel sensitief en dit kan ik goed uiten in muziek. Ik ben geen prater, als ik een rotdag hebt gehad zal ik nooit met mijn vriendin hierover praten. Ik pak mijn gitaar en ga spelen. Naargelang mijn spel zegt mijn vriendin dan: ‘je hebt zeker een rotdag gehad?’.” De gitaar moet dan echt Stefan’s beste vriend zijn. “Een gitaar is consequent. Als ik deze in de hoek zet, weg ga en later terug kom, dan is die gitaar er nog. Een gitaar stelt nooit teleur, in dat opzicht is het mijn beste vriend.”
 
Stefan Schill speelt op maandag 29 april om 21.15 uur op het Noordeinde.