Half vijf zaterdag 7 juli, de menigte druppelt langzaam het zonovergoten Malieveld op. Mensen zitten languit op, wat ooit gras was (na de storm van afgelopen week is het niet meer dan een zandvlakte). Een rustig begin met wat UB40 en dergelijke zonnige deuntjes. Ieder jaar steunt Beatstad een goed doel. Met het lief bedoelde maar slecht uitgevoerde lied “Heel Den Haag vliegt uit” wordt er aandacht gevraagd voor AMREF Flying Doctors.
Beatstad 2012 op het Malieveld
Zevende editie van Beatstad een echt Haags feestje
Met een goede line-up en redelijk weer werd Beatstad 2012 een vermakelijk festival zonder echte verrassingen. Grote namen als De Kraaien en Alain Clark deden het goed, maar de echte headliner was natuurlijk de Haagse rockchick Anouk. De sfeer zat er lekker in maar het bleef een redelijk braaf familiefestival.
“Wat mot je dan Beatstad?” De Kraaien knallen het podium op in een kraag van groen gele rook. Eigenlijk is het nog iets te vroeg voor een act als dit, men is nog niet geheel in de stemming voor de heftige beats die de jongens ten gehore brengen. Het halfvolle veld moet nog even wennen, maar het optreden mag er zijn. Geheel in eigen stijl zetten De Kraaien hun chaotische show neer. Met opblaaspoppen en krokodillen en natuurlijk de kenmerkende maskers die het publiek in worden gesmeten. De dubstep ritmes en electro melodietjes worden grappig aan elkaar gebreid met oompa loompa liedjes. De dansende dames op het podium en de bandleden in uniform zijn echter minder kindvriendelijk. Het is een behoorlijk hitsige vertoning en de teksten liegen er ook niet om. Soms zijn de raps niet goed te verstaan maar de recalcitrante boodschap komt toch duidelijk over. Het is eerlijk puberaal vermaak, niet vernieuwend maar bijzonder entertaining.
Na de Haagse heren vloeit de show naadloos over in de eveneens stampende Mr. Polska. Het is goed te merken dat dubstep behoorlijk in de mode is want ook dit optreden wordt gedomineerd door dit soort beats. Het inmiddels grotere publiek is het er kennelijk mee eens want er wordt al behoorlijk gedanst. De achtergrond zangers zitten er dikwijls naast maar de rap van de kleine Dominik Wlodzimierz Groot (alias Mr Polska) is niet onverdienstelijk. Hij is vooral zelf erg blij om er te staan want hij meldt herhaaldelijk dat hij altijd gedroomd heeft van zo’n groot optreden. Voor zijn Facebook pagina neemt hij nog snel een aantal foto’s en dan zit de topdag van Mr Polska erop.
Voor het publiek komt er dan ook een impasse want Gers Pardoel weet niet te overtuigen. Zijn paar hits krijgen een aantal van de jongste bezoekers op de been maar verder is het rustig op het veld. Hij probeert een aantal nummers met een diepere boodschap dan het bagagedragerliedje maar wordt niet serieus genomen. Maar goed, ook hij is blij om er te zijn en neemt ook foto’s. Je zou je bijna afvragen of het publiek er misschien staat om de artiesten te vermaken in plaats van andersom.
Tijdens de pauzes word er in de 3FM booth plaatjes gedraaid en zelfs de kleuters zingen woordelijk mee op O O Den Haag. Helaas trekt de lucht samen en is het afgelopen met zonnebaden. Alain Clark maakt gelukkig heel veel goed. Het is natuurlijk een braaf en ietwat tam geluid wat hij laat horen maar het vocale bereik is bijzonder. Hij heeft naast zijn schijnbaar moeiteloze zangtalent ook een geweldige stage presence. Ook al is de band soms wat onsamenhangend het geheel is toch erg soul en aangenaam. De samba drumband die tegen het einde van het concert het podium opkomt krijgt een onverdiend lauw onthaal. Misschien heeft het publiek zo halverwege de dag een dipje of moet er eerst gegeten worden. Het duet Father and Friend wat Alain zingt met zijn vader wordt wel met overtuigend enthousiasme ontvangen en luid meegezongen.
De optredens van VanVelzen en De Jeugd van Tegenwoordig verlopen precies volgens verwachting. Strak, redelijk goed in vorm en betrekkelijk saai. Ook bij de Jeugd is er weer dubstep te horen en VanVelzen swingt verantwoordelijk. Wanneer de eerste spetters beginnen te komen is te zien hoe het hele smartphone dragende publiek direct buienradar checkt. Bang dat het hoogtepunt van de dag verstoord zal worden door een plensbui. Ook de mededeling van de presentator dat het feest wellicht wordt afgekapt als het tot een hoos komt stemt de bezoekers grimmig. Maar terwijl de regen een sluier vormt rond de skyline van Den Haag komt Anouk met een geweldige show. Omdat dit het laatst optreden zal zijn voordat ze naar Amerika gaat zou het mogelijk zijn dat ze afgeleid of ongeïnteresseerd het podium op klimt. Maar, niets is minder waar. Het is een ingetogen en ietwat sentimenteel optreden met veel van haar meer rustige nummers. Haar stem is in topvorm. Tijdens haar oudere liedjes is goed te horen hoe sterk haar stem gegroeid is. Een prachtig evenwichtig en volwassen geluid. Tijdens ‘R U kiddin' me’ gaat het even helemaal fout. De bassist zet verkeerd in. Ze stopt de band en pakt de draad gewoon op bij het volgende couplet. Het publiek steunt haar en zingt lekker hard mee. Het optreden van Anouk is de perfecte afsluiter van een Haags feestje en even vergeet iedereen dat ze allemaal kletsnat zijn.