Verslag Plein Open 2011; de avond

Met Handsome Poets, Houses, Woot, The Tonomats en meer

Tino van Leeuwen, Peisam Tsang, Annelies van Es, Jeroen Thijssen en Susanne Kooijman | Foto’s: Milan Tettero, Eefje Lammers, Jan Rijk en Peisam Tsang ,

De eerder op de dag uitgedeelde poncho’s komen ’s avonds goed van pas. Op enkele kortstondige droge momenten na, regent het de hele avond door. Des te opvallend dat er toch nog een flinke groep mensen blijft om te genieten van optredens van onder andere Woot, The Must Haves, The Tonomats en Burma Shave.

Met Handsome Poets, Houses, Woot, The Tonomats en meer

De eerder op de dag uitgedeelde poncho’s komen ’s avonds goed van pas. Op enkele kortstondige droge momenten na, regent het de hele avond door. Des te opvallend dat er toch nog een flinke groep mensen blijft om te genieten van optredens van onder andere Woot, The Must Haves, The Tonomats en Burma Shave.

Driemanformatie Woot is allang geen onbekende meer in de Haagse popscene. Maar ook buiten de stad weten de jongemannen aardig aan de weg te timmeren. Zo hebben ze al eens meegedraaid in de Popronde en op 8 september staan ze zelfs in de halve finale van de Grote Prijs van Nederland. Niet slecht natuurlijk, zeker ook omdat hun indierock niet voor een groot publiek is. Toch weten veel muziekliefhebbers hun weg te vinden naar Podium Oost en zodoende is het plein aardig volgestroomd. Woot maakt een enthousiaste indruk, waarbij muzikaal de vonken er vanaf vliegen. Dynamiek viert hoogtij en ook de (drum- en gitaar)solo’s zijn aangenaam om naar te kijken en luisteren. (TvL)

Het programma van Plein Open is behoorlijk uitgelopen als producer Clipslice ten tonele verschijnt. Hij is een betrekkelijk nieuwe naam in de Haagse (dubstep)scene en heeft tot nu toe slechts één track gereleast, ‘Glaswerk’ op Antilounge 8. Dit was een samenwerking met zijn studiegenoten Daijobu en The Specialist. Hoewel hij deze heren heeft thuisgelaten, doen er vanavond wel twee anderen mee. Zo zien we aan het begin een Letlandse jongedame - met petticoat - die Clipslice vocaal en visueel komt versterken. Ze is vrij snel van het podium af, maar even later zien we dan Rät (Eelco van Proosdij) weer, die zijn kenmerkende Nederlandstalige raps door de microfoon brult. Ook hij is snel verdwenen en zodoende moet het publiek het verder doen met Clipslice solo. Er wordt in elk geval lekker gedanst. (TvL)

The Must Haves is een gloednieuwe band met Ivar Keuren (The Crowd, Johnnie Stalker) en oud-leden van Sonic Litter. In een eerder interview met 3VOOR12 Den Haag gaven de heren al aan een hoop gezelligheid, bier, vrouwen en niet te veel mannen te verwachten. Helaas voor de heren is er meer regen dan bier en door de poncho's en paraplu's is niet echt te onderscheiden welk geslacht nu eigenlijk in de meerderheid is. The Must Haves profileert zichzelf als een garagerockband die ook punk en rock speelt. Wordt ieder bandlid genoemd met Must Have …. (vul maar in), vanavond is Must Have Bert niet van de partij, hij is op vakantie en wordt vervangen door Must Have JD. Het optreden loopt lekker en bij het publiek gaat het erin als koek. Maar er mist iets. Waarschijnlijk de rauwheid die je verwacht aan de hand van hoe de band zich presenteert op bijvoorbeeld het internet. Het mag aan de hand van die perceptie allemaal net wat harder, rauwer en ruiger. Met een oprecht bedankje aan het publiek, dat de regen heeft getrotseerd, roept de band de mensen op om op 20 augustus naar de Supermarkt te komen. “Daar sta je droog.” Het viertal gaat daar een live-cd en dvd opnemen. (AvE)

Bij het horen van de naam denk je: is het een metalband? Bij het zien van de band denk je: is het een foute discoact? Niets is wat het lijkt. De drie heren van GardenFest brengen indie-dance ten gehore. Jeroen van de Putte verzorgt, de hele tijd met clicktrack op, live drums en dat is zeker een pré. In combinatie met de drumpads en sequencer van Jurgen van Harskamp (Woods On Fire, Sobchek) klinkt het uiterst dansbaar. Ondanks de regen ontstaat er een waar feestje. Mensen in het publiek beginnen spontaan te dansen. Zanger Niels Vermeulen (Mental Marble, Sobchek) staat zelf ook niet stil; met zijn witte pinguïn pak en grote zonnebril op lijkt hij op een collega van Wipneus & Pim. Hij probeert het dusdanig aan het dansen te krijgen, dat het ophoudt met regenen, daarbij gaat hij zo nu en dan uit zijn dak op de Moog. (PT)

Om 19.30 uur, als de regen nog steeds in volle gang is, staan de zonnige klanken van The Tonomats op het programma. De instrumentale surfmuziek van het in pak geklede viertal laat het publiek de regen even vergeten. Je waant je voor een half uur op het strand, met felle zonneschijn en klaar om de zee in te rennen en een golf te pakken. Er worden zelfs zonnebrillen uitgedeeld door twee ‘assistenten’ waarmee je de show zogenaamd in 3D mee moet maken. Het geeft een leuk effect om het publiek met regenponcho en zonnebril te zien. Pas in het laatste kwartier wil het op het podium echter goed los gaan. Het tempo van de liedjes wordt wat opgeschroefd en laat zien dat het gitaarwerk erg goed in elkaar steekt. Ook leuk om te zien, zijn de  ingestudeerde ‘danspasjes’ die de heren doen. Het enthousiasme straalt erg echt vanaf en het publiek danst volop. The Tonomats weten met hun aanstekelijke songs en goed gitaarspel Plein Open even zonneschijn te brengen. (SK)

De formatie Houses stond al eens op een van de Club 3VOOR12 Den Haag avonden in het Paardcafé en is zo geen onbekende in Den Haag. Door een flinke boost dankzij een optreden in De Wereld Draait Door is het verwachtingspatroon redelijk hoog. Bassist Gijs is in elk geval tevreden en prijst de bikkels die zijn blijven kijken. Hij vindt het geweldig dat ondanks het rotweer er wat echt diehards zijn die van de muziek genieten. Terecht, want het is veelalerg goed wat Houses ten gehore brengt. Muzikaal klopt het allemaal als een bus en eindigt het in een apotheose. Frontvrouw Ella verandert ook gedurende het optreden van een ietwat brave verschijning in een absolute rockchick. Toch lijkt de band af en toe iets té graag te willen en mag het misschien iets minder pretentieus. (JT)

Heerlijk, zo’n eigenwijze band als Bagga Bownz die zich van niets en niemand wat aantrekt en haar eigen ding doet. Zo bestaat de urban-metal-hiphopband alweer een tijdje en heeft de formatie de wereld doorkruist met onder andere Armin van Buuren. Buiten de stad speelt de band veel vaker, daarom is het fijn ze nu weer in eigen stad te aanschouwen. Met een lange, stevige intro van drummer Koen Herfst gaat de band van start. Zang en rap worden binnen de nummers afgewisseld. Bij single ‘Velvet’ is het zangeres Claudia Soumeru die de vocalen in z’n geheel voor haar rekening neemt. Een opvallend nummer tussen de rest van het BB-repertoire, omdat deze intiem en emotioneel klinkt. De rest van de nummers, zowel oud als nieuw, rockt de pan uit. Mooi om te zien zijn ook gitarist Eller van Buuren en bassist Michiel Eilbracht, die nog altijd heel veel lol hebben op het podium en elkaar steeds al spelende opzoeken. Bagga Bownz komt dit jaar nog met de langverwachte tweede plaat. (PT)

Dé verrassing binnen de programmering van Plein Open 2011 was toch wel Burma Shave, een Haagse rockband die na jaren afwezigheid hard werkt aan een comeback. In de oorspronkelijke bezetting wel te verstaan. De geschiedenis gaat behoorlijk ver terug, reeds in 1984 werd de band opgericht. En ook het spelen op Plein Open hebben ze al eens eerder gedaan, precies vijftien jaar geleden. Op zich geeft de band een aardig optreden, met een eigen sound, maar toch mist er iets. Afgezien van hun klassieker ‘Hippies’ uit 1993 is er niet zo veel gedaan om het publiek enthousiast te maken en te houden. Na een tijdje weet je het wel en verlang je naar wat ‘anders’. De sound klinkt te gedateerd - laten we het voor het gemak ‘jaren 90-rock’ noemen - en van enige aanpassing naar de sound van 2011 is geen sprake. De verrassing is er wel een beetje snel van af zo… (TvL)

Afsluiter van vandaag is Handsome Poets, die door de uitloop van het programma pas om kwart voor elf begint. Het is behoorlijk hard aan het regenen en daardoor valt het optreden letterlijk in het water. Terwijl de band landelijke bekendheid heeft verworven met hun poppy liedjes, weten ze nu honderd, hooguit honderdvijftig, man te bespelen. Best treurig, want er zal ongetwijfeld veel geld betaald zijn om Handsome Poets te laten optreden als headliner. Toch weten de heren er nog wat van te maken en zanger Tim van Esch doet er alles aan om een goede indruk achter te laten bij het beetje publiek. Laatste liedje is natuurlijk ‘Dance (the war is over)’ en een toegift blijft dan ook uit. Jammer dat Plein Open 2011 zo moest eindigen, maar ja, de weergoden blijven hoe dan ook onvoorspelbaar. (TvL)