Platenzaak La La Land gaat voorgoed sluiten

Opbrengst gaat naar slachtoffers Japan

Peisam Tsang | Foto’s: Ramond Jaggessar ,

“We rammen het er maar gelijk in, we houden ermee op.” Aan het woord zijn Frank en Tracy Veldkamp, de eigenaren van onafhankelijke cd- en platenzaak La La Land. “Maar het is iets moois. Ooit is het begonnen als een uit de hand gelopen hobby, nu is het tijd om verder te gaan. Op 16 april beginnen we met de uitverkoop en alle opbrengsten gaan naar Japan.”

Wie kent de winkel niet in de Nieuwstraat in Den Haag. Acht decennia lang is er in het pand altijd wel iets met muziek gehuisvest, al vanaf de jaren dertig. Tracy heeft er jaren van haar leven gespendeerd. Hiervoor, toen het nog de Plaatboef was, werkte ze er al. Later hebben zij en haar man Frank het overgenomen en het La La Land gedoopt. Inmiddels is dat ruim negen jaar geleden. “Op een gegeven moment ben je klaar, het is tijd om de zaak op te doeken en verder te gaan. We doen het niet omdat het slecht gaat, we gaan niet failliet”, vertelt Tracy. “Ik word ook een dagje ouder. Wie we wilden ontmoeten, hebben we ontmoet en alles wat we wilden en konden, hebben we gedaan. Het is mooi geweest! Natuurlijk blijven we allebei in de muziek, maar met de winkel hebben we het helemaal gehad. Je moet het zien als een positieve stap.” “Bovendien”, vult Frank aan, “is het ook iets moois, we maken plaats voor andere leuke dingen.”

“We kunnen terugkijken op memorabele momenten. Chicks on Speed heeft workshops gegeven, een optreden en een modeshow, dat was een samenwerking met en studenten van de Kunstacademie. Electric Ladyland inclusief EP, Thurston Moore van Sonic Youth en Peaches die langskwamen, signeersessies met onder andere Elle Bandita en Talking Heads en vele bomvolle instore optredens met onder andere Vive La Fête, Elle Bandita en Singer Songwriters United. Ook hebben we een kledinglijn gehad. We hebben altijd leuke dingen gedaan.” Maar met stip op één is voor Tracy toch de ontmoeting met Grace Jones. “Binnenkort treedt ze op in Den Haag en wil ze langskomen in de winkel, helaas zijn we dan al dicht.”

Vanaf 16 april moet alles weg

“Alles hier in de winkel is van ons. We hoeven geen schulden af te betalen en het pand huren we van de eigenaar. Op de internationale Record Store Day op 16 april beginnen we met de uitverkoop. Alles gaat weg met 25 procent korting. Daarnaast kan men bieden op speciale items. Bijvoorbeeld een Michael Jackson toerjacket of sjaal, of van diverse andere artiesten gesigneerd vinyl, posters, promo-items, shirts etcetera. Om maar een paar namen te noemen: Blondie, David Byrne, Metallica, Red Hot Chili Peppers, The Raconteurs, Moby. De veiling in de winkel en op internet sluit eind mei. Alle opbrengsten gaan naar de aardbeving- en tsunamislachtoffers in Japan. Alleen Record Store Day items en de onlangs uitgebrachte LP van The Deaf gaan voor de vraagprijs. Verwachting is dat het vrij snel gaat, omdat er ook veel nieuwe releases tussenzitten. Er kan op alles geboden worden, zelfs op de hele winkel. Alles in een ruk kopen mag, alles is mogelijk. Er zitten echt aparte dingen bij. Alles moet weg. Natuurlijk nemen we de items mee, die we zelf willen houden.”

“Twee jaar geleden zijn we in Japan geweest en dat heeft een positieve indruk achtergelaten. Fantastisch land, mooie en vriendelijke mensen. We kennen mensen die bij het getroffen gebied zitten en die daar het een en ander organiseren. We willen ook echt dat het geld daar terecht komt.” Frank en Tracy blijven erg nuchter onder het nobele gebaar. “We hebben goed verdiend aan de winkel en kunnen ook na het stoppen leuk leven. We zijn niet stinkend rijk, maar de mensen daar hebben het veel en veel harder nodig dan wij, al die ellende. We kijken elke dag op de Japanse zender en volgen alles. We hebben zelfs armbandjes besteld bij Lady Gaga, tja die 5 dollar. Helaas was er geen mogelijkheid tot extra doneren. Alles wat we kunnen bijdragen, doen we. Mensen die dood zijn of vermist, lijken die niet te identificeren zijn. Who cares als er dan een platenwinkel gaat sluiten.”

Afscheid
“Rond 1 juni gaan we dicht. We hebben het pand daarna tot de dertigste, dus misschien is het leuk om een afscheid te doen. Diverse bands in het lege pand laten spelen bijvoorbeeld. Plannen hiervoor zijn nog in volle gang.”

Toekomst
“De bezigheden die we hebben naast de winkel worden onder dezelfde naam voortgezet: boekingen, online verkoop en websites van de artiesten die bij ons op het label zitten. De winkelwebsite wordt dan een soort memorial site. This is it”, grapt Tracy, “een soort museum. Daarnaast willen we meer gaan reizen.” Frank is unaniem. “Doen waar we lol in hebben, misschien weer meetouren met bands. We blijven allebei nog wel bezig met muziek. Alles gaat weg uit de winkel, maar we houden de vele herinneringen en de spullen met de mooie verhalen.” Een klant staat na sluitingstijd minutenlang aan de deur te rukken. “Ja, wen er maar alvast aan,” schalt Tracy door de nog met platen en cd’s gevulde ruimte.