De afgelopen tijd hebben jullie het dagboek kunnen volgen van NiCad op 3VOOR12 Den Haag, terwijl de band aan het toeren is in de Verenigde Staten van Amerika. Tijdens het laatste optreden van deze tour, treffen we de band in Arlene’s Grocery in New York. Dat het rondreizen zwaar is geweest, valt af te lezen aan de vermoeide gezichten. Ook heeft NiCad goed en slecht nieuws.
Toetsenist Josef vertelt enthousiast over hun grote Amerika-avontuur. “Natuurlijk is het soms zwaar en hebben we elk onze irritaties, maar die zijn al snel verholpen. Dat moet ook wel, want je zit toch geruime tijd met elkaar opgescheept. Maar over het algemeen is de sfeer ontspannen en erg leuk. De eerste avond zijn we hartelijk ontvangen door M. Nahadr, een albino muzikante die een apar dagen later ook naar Nederland ging voor een optreden op Pure Jazz. Ze heeft lekkere soulfood gemaakt en ons op die manier verwelkomd. Niet alleen is ze prachtig van buiten, maar ook van binnen.”
Het lesgeven en optreden op het College of William and Mary in Williamsburg heeft het meeste indruk gemaakt op zanger Kyle. “Waarschijnlijk zal niemand van NiCad daar toegelaten zijn, die studenten daar zijn zo slim. En om dan les aan ze te geven, is wel wat onwerkelijk. Het nieuws gonst op de campus dat we daar les hebben gegeven en een dag later zijn er heel veel mensen komen kijken naar ons optreden in Lodge 1. In één woord: geweldig.” Josef: “Tijdens onze tour hebben we goed nieuws gekregen uit Nederland, namelijk dat we genomineerd zijn voor SXSW. Die waardering voelt heel goed en we hopen dat we binnenkort daadwerkelijk weer mogen optreden in Amerika.”
“Zo’n laatste optreden van de tour voelt heel dubbel.” Josef vindt het jammer dat het tot een eind is gekomen. “Maar aan de andere kant ben ik ook blij om weer naar huis te gaan. Het zal allemaal wel anders worden vanaf nu, zeker nu onze drummer Gilad naar New York gaat verhuizen om een internship te volgen. Toen we het hoorden, waren we niet geshockeerd. We konden zoiets verwachten, zeker omdat onze band uit elke hoek van de wereld komt.” Ook Kyle, Satoshi en Roberto reageren emotioneel, maar zijn er niet van geschrokken: “We zien er een nieuwe uitdaging in.” Kyle: “We gaan onze drummer niet vervangen en we zoeken ook geen nieuwe om mee op te treden. Wij met z’n vijven zijn NiCad! Het wordt wat lastiger oefenen en nieuwe nummers maken samen, maar het is niet onmogelijk, dus waarom zullen we het niet proberen. De tijd zal het leren.”
“Het nadeel is dat er maar één a twee keer per jaar met de band getoerd kan worden. Een week of twee voor de tour komen we bij elkaar om fysiek te oefenen. Losse optredens zijn bijna niet mogelijk, tenzij een organisator zoveel geld wil betalen dat we Gilad meteen over kunnen laten vliegen. Voordelen zijn dat er meer ruimte komt voor nieuwe initiatieven en dat we met de band meer kunnen optreden in Amerika. Kan je je al voorstellen hoe het bijvoorbeeld staat op onze MySpace; band from Den Haag-New York.”
En zo komt er een einde aan NiCad America Tour 2009, laten we zeggen deel één. Er kan nog van alles gebeuren. Terwijl het langzamerhand ochtend wordt, nemen de bandleden op straat afscheid van elkaar. Kyle blijft in Amerika en gaat met Satoshi naar het huwelijk van zijn zus. Gilad blijft enkele dagen bij zijn ouders in New York, voordat hij naar Israël gaat en uiteindelijk verhuist naar New York. En Josef en Roberto vertrekken de volgende dag al met het vliegtuig naar Nederland. Ieder gaat hun eigen weg.
De eerst volgende keer dat we NiCad weer samen zullen treffen is op 24 oktober in het Paard van Troje tijdens de finale van de Haagse Popweek.