De een na laatste dag van de Haagse PopWeek. Op vrijdag 23 oktober stonden onder andere optredens van Glimlicht, The Incredible Stacks, Basily Boys en Jam In Progress op het programma. Ook was er een hiphopavond in Musicon met een showcase van het Haagse platenlabel Wilde Westen Records.
In het kader van de Haagse popweek stond op 23 oktober een avondje urban geprogrammeerd in het Musicon. De avond begint -een half uur te laat- met het Haagse hiphop duo Halu & Abdii. De jongens hebben te kampen met technische problemen, een weigerende cd-speler en een matig gevulde zaal. Wanneer beide rappers enigszins paniekerig achterin de zaal met de cd-speler staan de schudden en het ding opeens begint te spelen hobbelen ze snel terug naar het podium om op tijd de raps in te zetten. Halverwege het eerste nummer valt de muziek weer uit, verlaten beide weer het podium en herhaalt het tafereeltje zich. Het geheel oogt als een tragikomische sketch, maar dat kan nooit de bedoeling geweest zijn van deze stoere mannen. Uiteindelijk wordt er nog een kwartiertje gerapt -en dat kunnen ze!-, maar kom volgende keer op tijd, bereid je voor en ook al komt de backingtrack van een cd, plan een soundcheck. (FV)
De formatie Glimlicht, rondom tekstschrijver en gitarist Mike Moolenbroek, opent in Lokaal Vredebreuk. Alleen al de setting op het podium is zeer apart. Met borden en linten waarschuwend voor asbest is het podium afgeschermd van de zaal, de beide gitaristen zitten op krukken tegenover elkaar en het podiumlicht is uit. Een duistere bedoening dus, en dat past zeer goed bij het optreden van de band. De muziek is zeer experimenteel en moeilijk te benoemen. Het optreden is grotendeels instrumentaal en als er al ‘gezongen’ wordt, is dat in de vorm van het voordragen van poëzie. Hoewel Glimlicht de setlist op karton heeft uitgeschreven en voor het podium heeft gezet, valt moeilijk te onderscheiden wanneer er wordt overgegaan naar een volgend nummer. De soundscapes vloeien vlekkeloos in elkaar over. De bandleden maken daarbij ook veel gebruik van elektronica en spelen ze elk meerdere instrumenten. Hoewel de muziek zeker niet makkelijk is, blijft het gedurende de set zeer boeiend om naar te luisteren en weet ook het publiek het te waarderen. Het is jammer dat State-X New Forms het programma al rond heeft, want Glimlicht zou daar uitstekend inpassen. (RH)
Een beetje afgelegen, maar ook zeker de moeite waard, was het HPC Muziekcafé. Als eerste treden de Basily Boys op. Zigeunerachtige jazz vloeit vrolijk door het cafeetje. In het begin is het een beetje rustig, maar al snel wordt het wat drukker. Het lijkt of de mensen lichtelijk verbaasd zijn over wat deze vier mannen kunnen. De band bestaat uit de broeders Basily op akoestische gitaren, een contrabassist en iemand op cajon. Swingende jazz-achtige muziek brengt je naar het zuidelijke Spanje. Normaal schijnt deze band een andere, grotere, bezetting te hebben, maar desondanks weten deze vier heren van aanpakken en de sfeer er goed in te brengen. Na afloop kun je een dubbel cd kopen, wat iedereen ook gretig doet. (JG)
Om 22.00 uur is het in Musicon tijd voor Nes, de band rondom zangeres Vanessa Barros, bekend van dubstep en drum ‘n bass avonden. Met haar band bewandelt ze een andere weg en brengt ze een mix van jazzy pop, soul en hier en daar een vleugje ska. De podiumpresentatie van Vanessa is dik in orde en ook haar stem imponeert. De band weet de nummers strak neer te zetten, waarbij vooral de toetsenist in positieve zin opvalt. Ook de tweede zangeres, annex percussioniste, heeft er erg veel lol in en staat met een brede grijns haar ding te doen. De soul tracks zijn hier en daar wat aan de lange kant, maar halverwege gaat het tempo omhoog en weet Nes behalve de opgetrommelde vrienden en familie ook de rest van het publiek mee te krijgen. Als bij het laatste nummer dan ook nog eens gehoor wordt gegeven aan Vanessa's smeekbeden om te gaan dansen eindigt de drie kwartier durende set zowaar in een feestje. (FV)
Meezingen is er vanavond in Lokaal Vredebreuk niet bij, want na Glimlicht, waar bijna geen zang in voorkwam, wordt er bij The Incredible Stacks ook niet gezongen. Wat we wel te horen krijgen is één van de meest groovende bands uit de regio. Drummer Marijn Kunst zorgt voor de steady beat, waar Peter van der Meer (gitaar en orgel) en Rob van der Meer (bas en clavinet) overheen improviseren. Er zijn wel wat vaste songstructuren in te ontdekken, maar het is voornamelijk jammen wat de heren doen. Dat maakt het meteen knap dat de formatie blijft boeien, want waar jammen bij veel bands en sessies uitmondt op eindeloos geneuzel en gepiel, blijven de Stacks interessant en verrassend om naar te luisteren. De funky songs van de heren hebben wel iets weg van de Average White Band en van Cake, maar dan net iets rauwer. Bij het laatste nummer krijgt het publiek verschillende percussie-instrumenten in de handen gedrukt om lekker mee te grooven. Het publiek doet enthousiast mee en zelfs het decor van Lokaal Vredebreuk blijft niet onberoerd (zie onderstaand filmpje), maar na een dikke vijf kwartier spelen zit het optreden er dan toch echt op. (RH)
Jam in Progress is inmiddels in het HPC Muziekcafé aan de beurt. De opstelling van het drietal is niet geheel publiekvriendelijk. Ze hebben niet echt uitstraling en dit is meer een band voor op een feestje, als iedereen druk is met dansen en kletsen. Ondanks dit feit, komt er muziek uit deze drie heren zetten, waar je U tegen zegt. Ze hebben sinds kort een nieuwe drummer, die ietwat hun muziekstijl beïnvloed heeft. In de positieve zin dan. Ze zijn van funk, groovy latin naar groovy funk gegaan. Toch spelen ze, om niet gelijk heel hun imago om te gooien, natuurlijk ook nog wel hun latin nummers die de oorsprong van de band weer even laten zien. De heren met verschillende nationaliteiten, een Hollander, een Molukse en een Indo maken muziek waar je heerlijk groovy op kan bewegen. Een band waar we nog wel meer van gaan horen! (JG)
De avond in Musicon wordt afgesloten met een showcase van het Haagse hiphop label Wilde Westen Records. De voltallige crew is aanwezig en ook al lijkt de showcase als geheel niet echt voorbereid te zijn, het aanwezige publiek kan de raps, afgewisseld met de nodige grappen, goed waarderen. Ook de rappers van Wilde Westen, en dan vooral hun geluidsman Lil Me, hebben de nodige problemen met de cd-speler. Als het ding aan het begin van de set stil blijft lijkt dit het perfecte moment om te gaan freestylen of een battle te starten, maar meer dan een a cappella rap van Mekki die de rol van MC op zich heeft genomen zit er helaas niet in. Zodra de techniek weer meewerkt gaat de showcase los en vliegen de vloeiende raps en knappe beats van Mekki, MohCain en Kingsize door het Musicon. Er wordt op commando gestuiterd, geschreeuwd en gemiddelvingerd en wie durft te beweren dat Haagse acts hun hometown verloochenen moet eens een avondje hiphop meepakken. Het is "Den Haag Den Haag" voor, na, tussen en tijdens de tracks - en dat de hele set lang. Aan het eind van de showcase staat de voltallige Wilde Westen Crew op het podium, inclusief de 14-jarige M.E. die zijn podiumdebuut maakt, voor uitsmijter ‘Hou je bek dicht’. (FV)
The Incredible Stacks @ Lokaal Vredebreuk: