Het Duitse Wir Sind Helden speelde afgelopen dinsdag 11 maart 2008 in het Paard van Troje in Den Haag. De new wave/jaren ’80 popformatie speelde deze week ook in Groningen èn tijdens het Mitte Bitte Festival in Utrecht in de club Tivoli. De basis van de band bestaat uit het viertal Judith Holofernes (leadzang/gitaar), Jean-Michel Tourette (gitaar/toetsen), Pola Roy (drum) en Mark Tavassol (basgitaar). Voor deze tour is het team versterkt met een blazerssectie bestaande uit drie mannen aangeduid als "die piloten", want ze dragen piloten overhemden. Wir Sind Helden staat bekend om de humoristische songteksten en makkelijk in het gehoor liggende tunes en melodieën. Het nieuwste album heet Soundso (uit te spreken als So und So) en is in mei 2007 uitgebracht. Na wat wachten vanwege het afgelaste voorprogramma begint de band gelijk zeer energiek en het publiek is ook direct onder de indruk. De nummers uit de set wordt lekker vlot achter elkaar doorgespeeld. Judith steelt de show met haar onschuldige voorkomen, vriendelijke glimlach en helder en toch felle zangstem. De band heeft veel kwaliteiten, zoals de bassist en drummer, die een enorme drive aan de muziek meegeven. De drumset is links op het podium opgesteld wat het podium een hoop overzicht geeft. Wel zo handig aangezien het een band is waar je graag naar kijkt. Er worden allerlei capriolen uitgehaald, zeker naarmate het concert vordert. De spontaniteit van Judith lijkt niet geïmproviseerd en dat maakt het een hele vrolijke show. Hoogtepunten uit deze show zijn de bekende nummers waarbij het publiek de Duitse lyrics moeiteloos meezingt. ‘Gutentag’ van het album ‘Reklamation’ bevat snelle, vette electronics waarop hier en daar ook nog op en neer gesprongen wordt. Het in Nederland wellicht bekendste nummer ‘Wenn es passiert’ werd gebruikt tijdens het WK voetbal in 2006. Deze wordt plichtmatig en minder indrukwekkend uitgevoerd. Vooral de coupletten zijn wat saai. Misschien is deze te vaak de revue gepasseerd voor de band zelf? Ondanks het feit dat de blazers en toetsen soms niet goed hoorbaar zijn, ontdek je verder geen minpuntjes aan dit optreden. De eigen nummers worden hier en daar extra ingeleid door (delen van) covers, zoals The Cure's 'Why can't I be you'. En in de toegift gaat aan het nummer ‘Denkmal’ een stukje van Peter Gabiel's ‘Sledgehammer’ vooraf. Dit soort details fleurt het geheel nog verder op. Zangeres Judith blijkt naar het einde toe een stuk minder onschuldig dan ze lijkt. Na een kort toneelspel met Mark laat ze zich verleiden om haar shirt uit te trekken, die ze onder luid “boe!” geroep van het publiek direct weer aan trekt om de boel in de maling te nemen. Wie denkt dat Wir Sind Helden een leuk popbandje is, weet niet dat ze echt kunnen rocken. Ze spelen 80 tot 90 procent van de tijd op de top van hun kunnen. Dit is simpelweg een zeer leuk concert waaruit blijkt dat Wir Sind Helden een frisse band is met originele muziek.