Cd-presentatie Antilounge III in Bazart: avond vol experimenten

Electro, tekno, drum’n’bass en breakcore voeren de boventoon

Tino van Leeuwen, ,

Zaterdagavond 18 februari speelde zich in cultureel popcentrum Bazart iets bijzonders af: de cd Antilounge III werd gepresenteerd. Dit heuglijke feit werd gevierd met maar liefst dertien acts. Het werd een avond vol experimenten.

Electro, tekno, drum’n’bass en breakcore voeren de boventoon

Zaterdagavond 18 februari speelde zich in cultureel popcentrum Bazart iets bijzonders af: de cd Antilounge III werd gepresenteerd. Dit heuglijke feit werd gevierd met maar liefst dertien acts. Het werd een avond vol experimenten. Er is nog niet veel publiek aanwezig als Mass Illusion het spits rond half elf afbijt. Deze dj draait vooral acid-achtige electro. Eerst rustig, later met meer power. Dan is het de beurt aan Gallus, het pseudoniem van Martijn Verlinden, beter bekend als DJ Kipkillah. Hij is organisator van het hele festijn en levert uiteraard een bijdrage door zelf achter de draaitafels te staan. Zijn set kenmerkt zich vooral door snoeiharde breakbeats, naar het einde toe steeds voller met geluiden. Dan is het de beurt aan Yemooda, een eenmansact die live bas speelt, terwijl zijn drumcomputer de nodige beats levert. In het begin passeren nogal wat tribal ritmes de revue, later gevolgd door snellere beats. De vierde act van vanavond is iPennies, de artiestennaam van Stephan Kaffa, ook wel bekend van de band Soft Posh. Na wat gespeeld te hebben met cartoonsamples klinkt een pianomelodie door de zaal. Wat tegenvalt is dat er een synthesizer doorheen komt, die totaal geen connectie heeft met het eerdere geluid. Hij ergert zich zichtbaar aan de korte stiltes die af en toe tijdens zijn set vallen. Langzaamaan komt hij op gang en brengt muziek ten gehore die je doet denken aan Aphex Twin. Hierna speelt Wg@eet, een duo (m/v) dat begint met een combinatie van electro en langzame tekno. De set gaat over in steviger werk, met veel spacy geluiden. Eventjes lijkt een sample van The Prodigy voorbij te komen, maar hun muziek is 100% live geproduceerd. De twee hebben overigens zichtbaar lol tijdens hun optreden. Rond middernacht is de zaal behoorlijk volgestroomd en is het de beurt aan Les Professeurs, beroemd en berucht in Den Haag inmiddels wegens de hysterische uitbarstingen van zanger Sander Idema. De totaal overstuurde zang, vrijwel identieke beats van het eerste en het tweede nummer, valse keyboards en valse samenzang doet het publiek sidderen, maar het blijft wel staan kijken. Eén ding is duidelijk: je houdt hiervan of niet. Dan geeft Copacod een set weg, waarbij de drum'n'bass en breakcore met volle vaart uit de speakers knalt. De diepe bas kun je voelen tot in je ruggengraat. Door veel geëxperimenteer op zijn laptop brengt hij vrijwel niet te definiëren stijlen ten gehore. De kortste act van de avond wordt verzorgd door Boycum, twee jongemannen die slechts één nummer doen. Ondanks de zeer valse zang weten zij het publiek volledig mee te krijgen. Hoewel de act een grap lijkt, werpen ze nog een boodschap door de zaal: "Wij zijn Boycum en wij zijn tegen racisme!" Yobkiss, de negende act, is het zoveelste project van Paul Borchers (ex-Soft Posh). In zijn eentje achter het drumstel laat hij de zaal ademloos genieten. In zijn drumspel zit behoorlijk wat dynamiek. Af en toe bedient hij wat elektronische instrumenten en schreeuwt hij luidkeels door de microfoon. Tactix, lid van de DNB-terrorists, mag nu zijn set weggeven, die vooral bestaat uit zelfgemaakte nummers. Hij laat het publiek volledig uit zijn dak gaan met harde drum'n'bass, later overgaand in breakcore. Wat opvalt zijn de vele breaks, vaak opgevuld met - zo klinkt het - een soort kerkorgel. Doordat de stroom plots uitvalt, stopt hij met draaien. Het technische probleem wordt verholpen, waarna de volgende dj, Hein?!, plaatsneemt achter de draaitafels. Zijn repertoire bestaat eveneens uit eigengemaakte nummers, waarbij drum'n'bass en tekno de voornaamste stijlen zijn. Het publiek kan er geen genoeg van krijgen. De volgens het schema laatste dj van de avond is D44n. Hij geeft tot dan toe de meest professionele set weg, zoals iedereen ook van hem verwacht. De drum'n'bass en breakcore die hij draait, zetten de volledige zaal op zijn kop. Als de klok drie uur aangeeft, mag Gallus nog even draaien. Hij laat nummers horen die hij zelf geproduceerd heeft en laten de iets uitgedunde crowd doordansen. Even na half vier gaan de lichten aan en wordt iedereen verzocht te vertrekken. Zo een druk programma in zo weinig tijd doet niemand tegenstribbelen. Leuk overigens dat je het pand verlaat met het bewust cd'tje - waar het vanavond allemaal om draaide - op zak. Op 7 maart staat er in de Paradiso bovenzaal een Antilounge avond op het programma. Gallus zal hier acte de presence geven.