Terwijl de vloer van de grote zaal langzaam vol druppelt, betreden vanuit de coulissen twee slungelige figuren het podium. Het blijken niemand minder dan Nick Hemming en Christian Hardy van de indie-folkband The Leisure Society te zijn. Bij menig bezoeker doet dit direct de wenkbrauwen fronsen. In plaats van de gehele zeskoppige band, blijken enkel de twee gitaristen zich als voorprogramma te presenteren. Dat de overige vier bandleden niet aanwezig zijn is dan ook meteen als een gemis op te merken. De zeven nummers die de heren spelen zouden met een volledige bezetting namelijk veel overtuigender kunnen worden gebracht. Met twee akoestische gitaren (of één met keyboard) lijkt hun optreden de zaal niet echt in verroering te brengen. Na enkele bescheiden bedankjes aan het adres van de hoofdact van vanavond wordt als afsluiter `Fight For Everyone’ gespeeld. Over enkele weken zijn de heren overigens wederom in Nederland te bewonderen, ditmaal echter in onze hoofdstad ter promotie van hun nieuwste album `The Fine Art Of Hanging On’. Hopelijk zijn de overige bandleden dan ook weer van de partij.
Jonathan Jeremiah krijgt Paard van Troje muisstil
Charismatische folkzanger dompelt bezoekers in warm bad.
Sinds het uitbrengen van zijn debuutplaat `A Solitary Man’ is de in Engeland geboren Jonathan Jeremiah amper weg te krijgen uit het koude kikkerlandje waar hij zijn muzikale doorbraak beleefde. Kennelijk weet het Nederlandse publiek zijn gevoelige en sfeervolle songs meer te waarderen dan de eilandbewoners aan de andere kant van de Noordzee. Dit prille succes leverde hem in 2012 een samenwerking op met het Nederlandse Metropole Orkest waaruit het album `Gold Dust’ ontstond. Na drie jaren van toeren en schrijven verscheen onlangs Jeremiah’s derde langspeler genaamd `Oh Desire’. Is de zwoel zingende songwriter inmiddels een serieuze blijver geworden of zal hij tijdens optredens vooral teren op het succes van het eerste album? Reden genoeg dus om op een frisse zaterdagavond een kijkje te gaan nemen bij zijn uitverkochte optreden in Den Haags bekendste poptempel.
Nadat, eveneens van het nieuwe album afkomstige `Rosario’ is gespeeld, is het eerste hoogtepuntje van de avond al een feit. Met een opzwepende uitvoering van `Heart of stone’ laat de band zien wat het in huis heeft. In tegenstelling tot het vorige optreden in Paard van Troje zijn de trompettist en cellospeler vervangen door toetsenist Joe Glossop. Aangevuld met contrabassist Tom Mason, drummer Sebastiaan Hankins en David Page op gitaar, creëert het gezelschap een tikkeltje meer soul/rock sound dan voorheen. Met name de nieuwste nummers lijken hierdoor zelfs iets steviger te klinken dan de albumversies. Wanneer de successingle `Lost’ wordt ingezet, wordt deze vervolgens luidkeels meegezongen. De bezoekers laten zich vanavond sowieso met alle gemak door de zanger sturen.
Van het album `Gold Dust’ worden naast de langzaam tot climax opbouwende titeltrack eveneens zomerhit `Lazin’ in the sunshine’ en `Fighting since the day we are born’ gespeeld. De band pakt vervolgens uit met een verlengde uitvoering van good old `Happiness’. Elk begeleidend bandlid krijgt ruimschoots de tijd voor een welverdiende solo zonder dat de spanningsboog van het geheel verloren gaat. Tenslotte zingt Jonathan, zittend op een kruk, alleen met zijn versleten gitaar het ingetogen `The Birds’. Met `Wild fire’, welke eveneens afkomstig is van het recente album, wordt uiteindelijk een zeer gevarieerde set afgesloten. Na afloop neemt de sympathieke zanger nog ruimschoots de tijd voor handtekeningen en selfies. Zijn relatie met het Nederlandse publiek heeft na een avond vol quality time weer een flinke boost gekregen.