Little Comets, Heaven, Crossing Border, 14 november 2015
Tropische temperaturen passend bij Little Comets in de Heaven
Verrassende wendingen doen de band goed
In 2011 speelde Little Comets nog op het helaas ter ziele gegane Walk The Line Festival. Op dit kleine broertje van Crossing Border maakten zij indruk met hun dansbare Britse indiepop á la MGMT en Vampire Weekend. Met tropische inslag dus. Vanavond op Crossing Border erg passend bij de snel oplopende temperaturen in de Heaven.
HET CONCERT
DE ACT
Echt sprake van een act is er niet. Met een standaard bandopstelling en weinig opvallend gedrag is het totaalpakketje vrij braaf. Als we dan van een act moeten spreken dan zijn het de aandoenlijke aankondigingen. Dat doet deze band namelijk in het Nederlands. "Wij zijn Little Comets en komen uit New Castle, Engeland". Dit doen ze goed en dat levert de band luid applaus en kreten vanuit het publiek als 'schattig' op.
HET NUMMER
'Joanna' blijft een topper in de setlist en zorgt precies op tijd voor een tempoversnelling. Eindelijk wordt het echt dansbaar. Toch is HET nummer van dit optreden 'My boy William'. Na een trage start bouwt het langzaam op naar meer. Net wanneer je verwacht dat de eruptie komt volgt een stille sample met kinderstemmetjes. Erg verrassend en fijn. Is het nummer nu al af? Nee. Na een korte stilte bouwt het nummer weer op van gesproken woord door zanger Robert Coles naar het volle bandgeluid. Ze blijven spelen met tempo waardoor het zeer dynamisch blijft.
HET MOMENT
Het allerlaatste nummer 'Effetism' maakt halverwege een plotselinge wending. Een vette bas en drumbeats transformeren de band van tropische verrassing tot volwaardige rockband. Ineens schiet de band in de vijfde versnelling en schudt daarmee de tropische tunes van zich af. Mogen ze vaker doen!
OOK OPMERKELIJK: Wat doe je als je even geen plectrum voorhanden hebt? Dan pak je een schroevendraaier en speel je daar een heel nummer gitaar mee...
HET PUBLIEK
De Heaven is bij aanvang tot de nok gevuld en staat ook aan het eind nog goed vol. In deze zaal staat dat helaas wel gelijk aan snel stijgende temperaturen tot tropisch niveau. Het publiek kijkt aandachtig naar de band en reageert steeds weer met luid applaus. Door de aanstekelijke ritmes kan zelfs dit van nature wat stugge publiek op momenten niet stil blijven staan.
HET OORDEEL
Muzikaal klopt het absoluut maar ook bij deze band dreigt het allemaal wat braaf te blijven. Gelukkig brengt de band heel wat dynamiek in het concert door te spelen met tempowisselingen. De set bouwt leuk op tot 'Joanna' waarna een onbegrijpelijk stiltemoment is ingelast. Jammer. De opbouw stokt en het haalt de vaart eruit. De draad wordt echter snel opgepakt waarna de laatste drie nummers leiden tot een fijn hoogtepunt waarin ook het speelplezier steeds duidelijker van de band af straalt. Wederom een erg toffe band in de Heaven.