HET CONCERT
Beginners, Crossing Border, Heaven, vrijdag 14 november 2014
Beginners opent Heaven met Amerikaans aandoende popliedjes
Strakke set overtuigt maar half
Beginners mag dan wel het programma in de Heaven aftrappen, beginners zijn het allang niet meer. De band rondom violiste, gitariste en zangeres Susan Linssen bestaat uit een aantal bekende Nederlandse indienamen. Onlangs bracht de band debuutalbum ‘September Sunburn’ uit en het materiaal daarop is vanavond te horen in de kleine, sfeervolle Heaven.
DE MUZIEK
Naast de naamgeving is de bezetting en podiumpresentatie het eerste dat opvalt aan Beginners. Centraal staan de twee violisten van het stel, initiatiefnemer en zangeres Susan Linssen (Hospital Bombers) en de klassiek geschoolde Jacqueline van Hees. Ze worden aangevuld door gitarist Maarten Kooijman (Johan), bassist Geert de Groot (Claw Boys Claw) en drumster Marit de Loos (Caesar). Beginners is dan ook absoluut geen band van aspiranten. Dat blijkt ook wel uit de muziek die de band ons voorschotelt: gitaargedreven songs met een Amerikaanse inslag die vakkundig laveren tussen melancholische pop en ietwat stevigere indiepop. Ondanks die Amerikaanse inslag is er toch steeds die Excelsior-zweem om de nummers heen die aangeeft dat de band onmiskenbaar Nederlands is.
HET NUMMER
Wat betreft publieksrespons is dat het bijtende ‘I need to sleep’, dat vorige week tijdens de Freaknacht bij 3FM gespeeld werd. Gezien qua sfeer steelt ‘Green lights’ echter de show. De vioolarrangementen dragen de song en het rustige elektrische gitaargeluid doet de rest. Door de op melancholie gestoelde aanpak komt Linssen’s stem bovendien beter tot haar recht en wordt het voor het eerst écht intens in de Heaven.
PLUS
De band is ervaren en dat is duidelijk te horen. De nummers worden strak gebracht en klinken divers. Een band met twee violisten in het middelpunt is bij voorbaat eigenlijk al leuk. Het is meteen het punt waarop Beginners zich weet te onderscheiden. Op rustigere songs als het genoemde ‘Green lights’ klinken mooie, slepende vioolarrangementen terwijl het fijne - The War On Drugs-achtige - ‘This is where I got off’ juist door felle, opzwepende vioolklanken gedragen wordt.
MIN
De nummers komen Linssen’s vocale capaciteiten niet altijd ten goede. Ze is absoluut geen feilloze vocaliste, maar als ze de hoogte ingaat en minder moeite hoeft te doen om over het bandgeluid heen te zingen doet ze in de verte een klein beetje denken aan een kruising tussen Feist en Regina Spektor. Voornamelijk de stevigere nummers lijken namelijk niet altijd perfect bij haar stembereik te passen. Zodra het tempo omlaag gaat klinkt haar stem plots karakteristieker en intenser, zoals in het afsluitende ‘Miss you more’ dat Linssen alleen op elektrische gitaar ten gehore brengt.
HET OORDEEL
Al met al klinkt het prima wat Beginners ten gehore brengt. Toch blijf je echter zitten met het idee dat er meer in had gezeten vanavond. Pas als Linssen de afsluiter alleen op elektrische gitaar vertolkt, gloort er iets ontwapenends, iets breekbaars. Er ontstaat iets tussen band en publiek en dat gebeurt vanavond eigenlijk minder vaak dan je graag zou willen.
CIJFER
7-