Crossing Border belicht: Room Eleven

“Op het eerste gezicht een festival dat vooral mensen wil vermaken, maar dat meer dan andere festivals de diepte opzoekt”

Cok Jouvenaar, ,

Op woensdag 15 november is het zo ver, dan start Crossing Border 2006. Dit unieke festival vol literatuur, muziek, film, kunst en spoken word gaat voor de veertiende keer plaats vinden. De locatie is net als vorig jaar het Theater aan het Spui en de geluiden rondom het festival zijn louter positief. 3voor12/Den Haag belicht aankomende weken enkele acts die op Crossing Border staan. Om te beginnen met het vijfkoppig jazzbossafolksoul-combo uit Amsterdam; Room Eleven.

“Op het eerste gezicht een festival dat vooral mensen wil vermaken, maar dat meer dan andere festivals de diepte opzoekt”

Op woensdag 15 november is het zo ver, dan start Crossing Border 2006. Dit unieke festival vol literatuur, muziek, film, kunst en spoken word gaat voor de veertiende keer plaats vinden. De locatie is net als vorig jaar het Theater aan het Spui en de geluiden rondom het festival zijn louter positief. 3voor12/Den Haag belicht aankomende weken enkele acts die op Crossing Border staan. Om te beginnen met het vijfkoppig jazzbossafolksoul-combo uit Amsterdam; Room Eleven. Op het eerste gezicht zal er bij de meeste onder ons geen lampje branden bij de naam van Room Eleven. Toch is dit collectief één van de hipste uit onze hoofdstad. Afgelopen zomer werden vriend en vijand verrast met het debuutalbum ‘Six white Russians and a pussycat’. De band scoorde een bescheiden hit met ‘One of these days’, speelde op vele festivals en locaties, waaronder Pure Jazzfest, Jamie’s Picknick, North Sea Jazz, Melkweg te Amsterdam, Vredenburg in Utrecht en tijdens Delfts Jazz Festival in de Speakers. Binnenkort kunnen ze hieraan Crossing Border toevoegen. Wij stelde wat vragen op. Zangeres Janne Schraa en gitarist/componist Arriën Molema bezorgden ons de antwoorden. Kennen jullie het Crossing Border festival? Arriën; “We zijn er nog nooit geweest, maar kennen de naam wel van de media. Ik heb er altijd een beeld gehad van een bijzonder soort festival met veel spoken word (de Lou Reed sessie had ik graag willen meemaken). Jullie spelen Jazzachtige muziek. Welke grenzen overschrijden jullie? Janne; “Onze muziek danst door een oerwoud van stijlen; folk, bossanova, soul, jazz, pop, country en blues, de grenzen zijn overwoekerd en niet meer duidelijk te herkennen.” Arriën; “Het zijn voor ons ook niet zozeer verschillende dingen, maar eigenlijk één ding: muziek die ons raakt.” Waarom staan jullie op dit festival? Is er een overeenkomst tussen Crossing Border en Room Eleven? Janne: “We maken op het eerste gezicht vrij vrolijke, onbezorgde muziek, maar tekstueel en compositorisch gebeurt er veel meer. Zonder een stevige basis (goede compositie en gedicht/liedtekst) wordt het niets! We spelen met contrasten (een vrolijk nummer met een droevige tekst) en zoeken grenzen op, wanneer wordt pop blues en jazz bossa? Ik denk dat Crossing Border ook op het eerste gezicht een festival is dat vooral mensen wil vermaken, maar dat meer dan andere festivals de diepte opzoekt.” Gaan jullie wat bijzonders doen tijdens dit festival? Of hebben jullie een standaard setlist? Arriën; “We proberen altijd nieuwe dingen uit…” Janne; “… dat houdt ons scherp, jeu!!” Zijn er acts die je zelf gaat bewonderen op het festival? En welke act mogen de bezoekers niet missen? Janne; “Cassandra Wilson, ze staat op dezelfde dag als wij. Zij is in het vak echt een ouwe rot met een gouwe strot, daarnaast is ze zeer experimenteel en ik ben benieuwd wat ze nu weer aan bandleden meesleurt!” Arriën; “Daarnaast wil ik ook wel graag Wudstik zien. Hij zat bij het Amersfoortse D.A.C. en is nu solo gegaan. Hij maakt een soort van melodieuze hiphop/funk.” Wat voegt een festival als Crossing Border toe aan jullie CV? Janne; “Die naam staat natuurlijk heel mooi, dat zit voornamelijk tussen je oren en dat weet je, maar toch staat het mooi!” Arriën; “Tja, Crossing Border heeft volgens mij een ontzettende naam opgebouwd en heeft een erg divers karakter. Dat hebben wij ook en dat past wel bij ons.” Sinds Juni is jullie album uit. Het gaat enorm goed met jullie. Room Eleven heeft al op aardig wat (Jazz) festivals gestaan. Nu op het Crossing Border festival. Wat hebben jullie nog op jullie verlanglijstje staan en waarom? Janne; “Eigenlijk niets meer, we houden er maar mee op! Nee, het buitenland lonkt wel, en dan bedoel ik niet de VS, maar Parijs, Oost Europa (Sziget), Jazz Festivals (Montreal Jazz Festival), Japan, China… zucht Zuid-Amerika.” Arriën; “De Blue Note Clubs in Japan… zulk soort dingen… eh tja….” Janne; “Eerst maar es effe wat borders crossen.” Wat is tot nu toe jullie meest bijzondere of rare optreden of ervaring en waarom? Janne; “Toch wel het North Sea Jazz, en dan met name gedeelte 'gratis naar binnen kunnen'!” Arriën; “North Sea was inderdaad een bijzondere ervaring, tussen al onze eigen helden lopen.” Maak af: Crossing Border en Room Eleven zijn … Janne; “Engelse namen en misschien wel omdat Nederland zo klein is en we graag wat groter dromen.” Arriën; “Beiden een bevestiging dat lyrics/poetry een kunstvorm is die mensen ontzettend kan raken, en zeker in combinatie met muziek.” Room Eleven speelt op woensdag 15 november in het Theater aan het Spui op Stage 2 van 21.30 uur tot 22.15 uur.