Di-rect sluit succesjaar af in Paard van Troje

Meespringen en skanken bij Haagse topact

Pascal van der Geer, ,

Kerst is voorbij en het einde van het jaar nadert. De tour van Di-rect zit er ook bijna op, nog 1 optreden in het Paard van Troje, een thuiswedstrijd, op donderdag 29 november.

Meespringen en skanken bij Haagse topact

Kerst is voorbij en het einde van het jaar nadert. De tour van Di-rect zit er ook bijna op, nog 1 optreden in het Paard van Troje, een thuiswedstrijd, op donderdag 29 november. Tweak voor de laatste keer het voorprogramma verzorgen van dit jaar en deze tour. Voor een voorprogramma is het al vrij druk bij aanvang. Tweak fungeert terecht als opwarmer, want het grootste gedeelte van het publiek is mee te krijgen met de stevige punkrock. Bij sommige nummers is een grunge invloed te horen. Ook bij een stevige band als deze mag een ballade niet ontbreken. Fans op het balkon steken al wat sterretjes aan. Di-rect begint ‘rustig’ met Adrealine. Na Stuck in the middle wordt Tweak bedankt voor drie maanden lang meetouren als voorprogramma. Hierdoor hebben de bands een sterke band gekregen. Een ‘broederlijke’ band misschien? Bij het nummer Free vraagt Di-rect het publiek om lekker mee te springen. Dat gebeurt zo massaal, dat de vloer meetrilt, zoals het hoort dus. Met Inside my head wordt lekker meegezongen. De band geeft meer dan normaal, omdat het hun laatste optreden is. Het is zelfs zo erg dat de zweetdruppels van Spike over het hele podium vliegen. De meisjes op de eerste vier rijen lijken het niet erg te vinden. Na Hey boy wordt de hit Hungry for love gespeeld. Op het balkon lijkt het publiek een beetje ingedut, want er zijn maar weinig mensen die meespringen. Voor Angel dust komen de aanstekers uit de zak. Geen sterretjes meer, want die waren al opgebrand bij Tweak. Na nog een aantal nummers is het tijd voor een geweldige uitvoering van Message in a bottle. Er wordt dus ook aan de ouders gedacht. Na She en Cool without you wordt Jamie met drumstel en al de lucht in geheven en is het tijd voor een drumsolo. Spike vertelt dat het allemaal zes jaar geleden begon en dat Di-rect het nummer I can’t toen al speelde, in Musicon bijvoorbeeld. Daarna gaan de armen van links naar rechts bij Sell your soul. Ook een nummer uit de beginperiode, waarmee het eigenlijk allemaal begon, is Just the way I do. Hierbij vliegen de plastic bekers de lucht in. Het gaat steeds meer op een festivaloptreden lijken. Helemaal bij Webcam girl, waarbij het publiek verzocht wordt om te gaan ‘skanken’, dat wil zeggen op en neer te springen op de manier waarop dat bij reggaeconcerten gebeurt. Vervolgens wordt het publiek bedankt en vertrekt de band van het podium, maar niet voor lang, Blind for you wordt ingezet. Niet met Wibi live weliswaar, maar er loopt een pianoband mee. Spike gaat walsend over het podium. Hierna vraagt hij om al het licht uit te doen, ook achter de bars. Als het uiteindelijk gelukt is, schiet alles weer aan wanneer de band inknalt met het laatste nummer My generation. Di-rect en heeft zijn jaar goed afgesloten.