Energiek Gorki filosofeert met brede lach

Belgische band keer terug naar ‘stevigere’ roots met komst tweede gitarist

Tekst: Auke de Vries, foto’s: Daniël Hereijgers ,

Research & Development. Luc de Vos kan het niet vaak genoeg herhalen. Hij doelt met name op het nieuwe album van zijn band Gorki, maar ook in zijn teksten komen onderzoek naar gevoelens en de ontwikkeling ervan meermaals langs. In een volle zaal van Mezz nam ‘Vossie’ afgelopen donderdag het publiek mee in zijn belevingswereld.

Belgische band keer terug naar ‘stevigere’ roots met komst tweede gitarist

Research & Development. Luc de Vos kan het niet vaak genoeg herhalen. Hij doelt met name op het nieuwe album van zijn band Gorki, maar ook in zijn teksten komen onderzoek naar gevoelens en de ontwikkeling ervan meermaals langs. Met de komst van een extra gitarist keert de band uit Gent qua geluid deels terug naar de roots uit de tijd van ‘Lieve Kleine Piranha’, maar dan vertaald naar 2011. In een volle zaal van Mezz neemt ‘Vossie’ het publiek mee in zijn belevingswereld, die soms eng en droevig is, maar waarbij de lach en het enthousiasme toch minstens een glimlach achterlaten.

De show van Gorki kent een opmerkelijk begin. Abrupt wordt de muziek in de zaal afgezet en komen de bandleden geheel in het donker het podium op. Het lijkt erop alsof het publiek het nog niet in de gaten heeft, want slechts een lauw applausje klinkt. Maar Gorki herstelt dit door meteen vol gas te geven met ’Ik Reis Door De nacht‘ van het nieuwe album ’Research & Development‘. Dit nieuwe album zal vanavond vanzelfsprekend een belangrijke plaats innemen: het grootste deel van de set is hiervan afkomstig. Het vollere geluid heeft één belangrijke reden, namelijk de toevoeging van een tweede gitarist, die als een jonge hond de band lijkt op te zwepen. Het geeft Gorki ook meer dan voorheen de uitstraling van rockband met een voller podium, met meer en vooral ook gelikte apparatuur.

Voor de fans van het eerste uur zal dit Gorki een zweem van nostalgie losmaken. De vorm van weleer is terug, de muziek weer stevig als toen. Ook de teksten van De Vos zijn ouderwets sterk. Een “filosofisch liedje” wordt afgewisseld met “een mooi liedje over iemand die nooit meer naar school hoeft”. Alledaagse taferelen door de ogen van het volwassen kind Luc de Vos, die zijn shirt vandaag aanhoudt en water drinkt in plaats van bier.

De hits van begin jaren 90 als ‘Lieve Kleine Piranha’ passen moeiteloos tussen het nieuwe werk en daardoor wordt het optreden zowel een feest der herkenning als een wonderbaarlijke reis door de tweede jeugd van Gorki. Hoogtepunten zijn ’Kamikaze’, ‘Ik ben erbij’, ‘Iedereen Plukt De Dag’ en de onvermijdelijke hits die enkele jaren geleden in Mezz ook al aan de orde kwamen, zoals ’Anja’, ‘Soms Vraagt Een Mens Zich Af’ en vaste afsluiter en grootste hit ’Mia‘ – het ’Avond’ (Boudewijn de Groot) van België. ’Mia’ wordt luidkeels meegezongen en het is mooi om te zien dat een in Nederland zo bescheiden hit door zoveel mensen meebeleefd wordt.

Tussen de show door laat De Vos nogmaals zien zijn streken nog niet verloren te zijn: “koop alstublieft onze LP’s, we moeten onze kinderen boterhammen geven” om er vervolgens aan toe te voegen:  “en we moeten ook nog tanken”. Ondanks dat Gorki een boegbeeld is van de Vlaamse rock, blijft de bescheidenheid en zelfspot hoogtij vieren. Lang zullen ze leven!

Gezien: Gorki. Mezz, donderdag 29 september 2011.