ESNS12: Tom Trago als nachtburgemeester van Noorderslag

En tovert de lelijkste zaal om tot zwetende nachtclub

Marco Muhring ,

Er hangt een tak aan het plafond boven het podium, een tak met groene bladeren er aan. Zou Tom Trago vlak voor zijn optreden nog even bij Kees van Hondt hebben gekeken? De kans is aanwezig, want de Amsterdammer sluit de Marathonzaal af en zal dus vast al de hele avond in de Oosterpoort hebben rondgedoold in afwachting van zijn late tijdsslot.

CONCERT
Tom Trago, Noorderslag, Marathonzaal, 14 januari 2012

MUZIEK
Chicago house, disco en wat electro: duistere maar ook funky en soulvolle electronica. Trago zelf is een muzikale duizendpoot: naast uithangbord van het zeer populaire label Rush Hour is hij samen met San Proper The Dirt Machine, met Faberyayo B.R.U.C.E. en met Awanto3 Alfabet. Trago is resident in Studio 80, organiseert feestjes in Trouw en Paradiso én werkte recentelijk samen met Bok Bok voor een EP op het Parijse label Sound Pellegrino. En dan vergeten we vast nog wel iets. Op het eerder genoemde Rush Hour bracht hij in 2011 Iris uit, zijn tweede langspeler. In de gedaante Tom Trago (Live) wordt hij geflankeerd door twee kameraden die analoge synths voor hun rekening nemen.
 
PLUS
Op het podium zijn misschien wel tien drumcomputers, synths en samplers te zien. Net als eerder op de avond bij Nobody Beats The Drum is Tom Trago Live ook echt heel erg live. En dat hoor je. Net als vinyl, dat een stuk warmer klinkt dan een cd, is ook analoge apparatuur een genot voor het oor als je electronische plugins als normaal bent gaan beschouwen. Als Trago begint zijn de blikken op het podium nog gespannen en de lijven in de zaal stug, langzaam maar zeker tovert de Amsterdammer de lelijkste zaal van het festival om tot een groot feest. Absolute omslagpunt is zijn track Use Me Again, op tweederde van de set. Tijdens dat nummer spoeden de mooie meisjes zich naar voren en zelfs de allerstijfste en grijze A&R-manager laat zijn heupen schudden alsof hij weer negentien is.
 
MIN
De boel komt wel erg traag op gang. Het eerste kwartier is voor zowel het afwachtende publiek als het timide trio on stage doorbijten. Daarnaast is de Marathonzaal met zijn slechte geluid en onhandige T-vorm de vervelendste zaal van het festival. Trago zou in de Binnenzaal, sowieso qua geluid, nog beter uit de verf zijn gekomen. De set mist een echt knallende afsluiter, waardoor je toch net iets minder lekker de zaal uitstapt dan wanneer alles er nog uitgeperst is.

CONCLUSIE
Net zoals dat hardere muziek structureel vrijwel over wordt geslagen, is ook dance op Noorderslag in zekere mate een ondergeschoven kindje dat niet altijd de credits krijgt die het verdient. Tom Trago weet het voor elkaar te krijgen om een in eerste instantie lege en stugge, lelijke zaal om te toveren tot een zwetende nachtclub. De nachtburgemeester van Noorderslag is dit jaar een Amsterdammer.
 
CIJFER
7,5