Who’s your daddy? Marlon Hoffstadt natuurlijk, de Berlijnse snorremans die deze zomer heel wat Nederlandse festivals tot extase gaat drijven met zijn euforische cocktail van hardhouse en trance. Te beginnen met DGTL en Paaspop. Maar DJ Daddy Trance zegt niet zomaar ja tegen alles wat op zijn pad komt, en bewaakt zijn grenzen streng. ‘Na twaalf jaar in de muziekindustrie heb ik geleerd dat níéts in steen gebeiteld staat.’

Geloof het of niet, maar eigenlijk had Marlon Hoffstadt (30) net de handdoek in de ring gegooid. Na tien jaar dj’en en produceren was hij wel klaar met de nacht, hij was klaar ook met het angstige gevoel waar hij last van kreeg tijdens het intensieve touren, klaar met de paniekaanvallen, met de onzekerheid, en ook met de snobs in Berlijn. Dus had hij besloten om zijn leven als dj achter zich te laten. Wat ook ongetwijfeld meespeelde: hij was net vader geworden. Zijn vrienden noemden hem liefkozend ‘papa’ of ‘daddy’, dus toen hij tussen de bedrijven eurodance, trance en hardhouse ging maken – puur voor de lol! –, deed hij dat onder de geuzenaam die zijn vrienden voor hem hadden bedacht: ‘DJ Daddy Trance’.

Hij lacht er smakelijk om, via de Zoom-verbinding vanuit thuisstad Berlijn. ‘Allereerst even voor de duidelijkheid: ik heb die naam niet aan mezelf gegeven, hè? Dat zou nogal narcistisch en arrogant van me zijn, want de echte trance-daddies, dat zijn pioniers als Tiësto.’ Hij grinnikt. ‘Op een dag postte ik een edit van ‘Hotline Bling’ op Instagram. Daar reageerde Tiësto op! En daarop reageerde weer een van mijn volgers: “Hey Tiësto, Marlon doet het geweldig als onze nieuwe trance-daddy, nadat jij ergens in 2012 de deur uit ging om sigaretten te halen en nooit meer bent teruggekomen.” Hilarisch! Ik had nooit verwacht dat die naam zo zou worden geaccepteerd.’

Ja, bijna per ongeluk werd DJ Daddy Trance een HIT, zijn edit van Kid Cudi’s ‘Day ’N’ Night’ bleek zo’n beetje de grootste partystarter van 2022 en in no time werd Marlon Hoffstadt een superster, de vader van een nieuwe generatie aan dj’s. Dj’s die niet vies zijn van een pop-edit hier, een groovy hardhouse-hit daar en een trance-kraker in de finale. We zagen op ADE 2023 hoe Hoffstadt op zijn eigen Club Heart Broken-feest een kleurrijke, tintelende regenboog aanlegde met zijn platen. Aan het eind: pot goud! Hij werd onze nummer 1 van het festival, en deze zomer rollen de Nederlandse festivals de rode loper voor hem uit. Dit weekend staat Marlon Hoffstadt op DGTL én Paaspop, met Koningsnacht/dag doet hij zelfs vier grote shows in Nederland, in mei staat hij op Awakenings Upclose en in augustus op Loveland.

Met goede vriend Malugi is hij dit jaar bovendien ook het Club Heart Broken-label gestart, waarop hij vandaag zijn eerste eigen single heeft gedropt: ‘Don’t Stop The Party’, nog zo’n onweerstaanbare rammer, eentje die klinkt als een sped up Vengaboys-hit uit de nineties en geheid in al zijn sets voorbij komt in de komende periode. ‘Die vocalen klinken goed, hè?! Hoe ik daaraan kom? Nou, van mijn publisher kreeg ik een grote database toegestuurd vol muziek voor commerciële producers en film-supervisors die op zoek zijn naar een bepaalde sound, maar de “echte” track niet kunnen betalen. Als je bijvoorbeeld een track in de stijl van Madonna wil, kun je daar gewoon naar zoeken. Je kan in veel gevallen ook de a capella’s los downloaden, dus ik ben daar wat mee gaan rommelen. Deze vocaal komt eigenlijk uit een hele trage discotrack. Ik heb hem 20 of 30 BPM versneld, en nu heeft-ie een lekker bouncy club-vibe.’

Een muzikale identiteitscrisis

Er gingen al twee dj-levens aan DJ Daddy Trance vooraf, vertelt hij. Marlon Hoffstadt is geboren en getogen in Berlijn, partyhoofdstad van de wereld en bakermat van de Europese techno. ‘Ik sneakte op mijn vijftiende al clubs binnen met een fake ID, ik ging naar studentenclubs en illegale raves. We konden daar doen wat we maar wilden. Het was echt een wilde tijd.’ Al op 19-jarige leeftijd, elf jaar geleden, scoorde hij een dikke dansvloerhit met ‘Shake That’, die een brede release kreeg via het label van de Britse dj Pete Tong. ‘Ik verdiende goed geld, ik was succesvol, maar ik was ook erg eenzaam en ongelukkig. De vibe in die scene was er eentje van bro’s, daar voelde ik me niet zo bij op mijn gemak. Ik wilde gewoon elke track uitbrengen die ik maakte, maar de mensen om me heen wilden een tweede “Shake That” horen. En die kwam er niet. De druk was heel hoog, ik raakte gestresst. Het is niet zozeer dat ze me direct lieten vallen, maar de interesse ebde langzaam weg. Toen kreeg ik een soort identiteitscrisis.’

Hij begon wat serieuzere house en techno te produceren, organiseerde zijn Savour The Moment-feesten in clubs als ://about blank en Wilde Renate, waar hij de crowd aanmoedigde de smartphone vooral in de zak te houden. ‘Het lukte me nooit echt om mijn eigen plekje te vinden. Ik was niet cool genoeg voor de underground, en niet commercieel genoeg voor de mainstream. Ik voelde me nergens echt thuis, mijn muziek landde ook niet echt ergens.’

Dus besloot Hoffstadt: misschien is het tijd om de dj-booth vaarwel te zeggen. Adieu! ‘Ik stond al met een voet in het volwassen leven. Ik had mijn bachelor in journalistiek afgerond en had werk gevonden als promotor bij een hele rare tent. De eigenaar had bij de Bhagwan gezeten, het was heel spiritueel en esoterisch, eigenlijk was het een soort cult. In die periode bleef ik, puur voor mezelf, muziek produceren. Ik maakte ook edits, een makkelijke manier om met vocalen van goede kwaliteit te werken. Dat doe ik nog steeds wel: ik pak vocalen van een bekende track, maak daar een track omheen en gooi dan de vocalen weg.’

Marlon Hoffstadt

Job Jobse als wegbereider voor dansvloerplezier

En zo ontstond de muziek waarmee hij zijn derde dj-leven zou beginnen. Vanaf 2019 begon hij steeds opzichtiger te flirten met muziek die men in die tijd ‘fout’ zou noemen. Tracktitels als ‘Der Eurotrancer’ en ‘Eurodancers Unite’ spreken al voor zich, die naam DJ Daddy Trance natuurlijk ook: het is muziek die zichzelf niet te serieus neemt en heel duidelijk refereert aan de late jaren negentig en vroege jaren nul. In zijn sets hoor je nu dus platen van het Nederlandse Klubbheads, van Darude, ja, zelfs van DJ Jean. Maar Hoffstadt geeft wel degelijk een moderne draai aan die sound: hij draait wat groovier dan de oldschool trance, met minder epische breaks, en wat melodischer en speelser dan de hardhouse van de jaren nul. ‘Voor mij is deze sound een soort slimmere versie van tech house, het is de brug tussen hardtechno en tech house. Muziek die commercieel vatbaar is, vol vocalen, met veel energie en handjes-in-de-lucht-momenten, maar tegelijkertijd cool en niet te straightforward.’

Jarenlang was er in clubs en op festivals nauwelijks plek voor zulke euforische en ongegeneerd vrolijke dansvloervibes. Totdat de Amsterdamse dj Job Jobse zich er hard voor maakte, zegt Hoffstadt. ‘Job Jobse is een belangrijke wegbereider voor deze muziek. Hij produceert natuurlijk geen eigen muziek, maar in zijn sets bracht hij wel al een eerbetoon aan allerlei oldschool muziek toen niemand anders dat deed, en zo heeft hij de plek gecreëerd voor dj’s zoals ikzelf, DJ Heartstring, Malugi, Narciss en Club Angel. Ik ben ontzettend door hem geïnspireerd, heb veel platen gevonden via zijn dj-sets. Hij draait geweldig, vind ik. En hij kon ook alleen vanuit Nederland komen. Als hij uit Berlijn was gekomen, was hij nooit zo succesvol geworden! Berlijn is zo sophisticated, mensen kijken hier op je vingers tijdens het draaien en roepen al snel dat iets te “cheesy” is. Je moet maar eens kijken op de Reddit van Berghain. Het is… nogal heftig.’

Marlon Hoffstadt

Deze daddy bewaakt zijn grenzen

Zoals Job Jobse zo’n beetje elk weekend wel op een mooie plek in Nederland en België kan draaien ‘en vanuit daar heel Europa heeft veroverd’, zo is Marlon Hoffstadt ook uitgegroeid tot een veelgevraagde dj die – als hij zou willen – elk weekend vijf gigs zou kunnen doen. En dat vindt hij als jonge daddy soms best ingewikkeld. ‘Ja, ik wil niet de hele tijd weg zijn, ik wil niet alle belangrijke momenten van dit kleine wezentje missen. Het is lastig om daarin de goede balans te vinden.’

En Hoffstadt wil ook niet, zoals tien jaar eerder gebeurde, het plezier weer verliezen in het draaien. ‘Ik heb nu dus heel veel heldere grenzen die ik toen niet had. Ik reis nooit alleen, heb altijd een tourmanager bij me, ik draai maar één in de twee weekenden en hou het andere weekend vrij, ik heb in januari en februari twee maanden vakantie. Als ik ziek ben, of me mentaal niet stabiel voel, dan zeg ik nee tegen gigs of cancel ik een show. Ik ben geen robot. Ik draai ook niet met bepaalde artiesten en op bepaalde stages als de sound me niet aanstaat. Als een grote commerciële partij me wil boeken, vraag ik daar ook een behoorlijk gage voor, hoe “cool” die partij ook is. Alleen underground-feesten kunnen me voor een lager gage boeken. We krijgen ook zoveel te horen dat we “zus en zo” moeten doen om de hype niet te verliezen, maar hoe ik erin sta: ik hoef helemaal níks te doen wat ik niet wil. Want als ik een burn-out krijg, dan is alles sowieso voorbij! Na twaalf jaar in de muziekindustrie heb ik geleerd dat níéts in steen gebeiteld staat, en ik kan doen wat de fuck ik maar wil.’

Dit weekend draait Marlon Hoffstadt op DGTL én Paaspop, met Koningsnacht (26 april) draait hij op De Reactie in Enschede en TivoliVredenburg in Utrecht, Koningsdag (27 april) staat hij op Oranjebitter in Rotterdam en in Doornroosje, Nijmegen. In mei staat hij op Awakenings Upclose en in augustus op Loveland.