De tweede dag van DGTL wordt gedwarsboomd door het smerige weer, maar valt niet in het water. Dat heeft natuurlijk alles te maken met Marlon Hoffstadt, die DGTL precies geeft wat het wil.

Splash. Splash. Splash. Zie je dat? Oh, het is een droge verhoging in het pad, pak die route! Je ziet ze gaan, groepjes festivalgangers die naar de stages proberen te komen zonder natte tenen te krijgen. Ze stappen over de hoge stenen, springen met een grote boog over de poelen water en als dat niet lukt? Dan klimmen ze bij de Modular langs de hekken, en klauteren als aapjes op elkaars rug om maar geen zompige sneakers te krijgen.

En de AMP, de giga-tent waar alle techhouse-strijders en mannen met bodywarmers samenklonteren? Laten we die de SWAMP noemen, want de hoeken links, rechts en het midden van de tent zijn volledig onder water gelopen. Hier drijven sigarettenstompjes door het bruine regenwater, daar staat een gesjeesde techhouse-koning op blote voeten te dansen (zijn schoenen naast hem in de poel), terwijl het licht van de grote cirkelvormige LED-ring rond de stage op het gore water weerkaatst. Bah. Beetje jammer dit, al helemaal voor Chris Stussy, de house-hoogvlieger en DGTL-huisvriend die na jaren klimmen op de line-up vandaag de SWAMP afsluit. Maar het wil zijn vibe niet killen. Op de piek van de avond durft-ie het energieniveau flink terug te trekken, en draait-ie zaligmakende vibehouse die klinkt alsof je bij DC-10 in Ibiza staat te dansen (zolang je maar niet focust op wat er langs je voeten drijft!).

Nick Leon en Bitter Babe op DGTL 2024

En dat terwijl het ’s middags nog zonnestralen regende op de tweede dag van DGTL, de traditionele opening van het festivalseizoen. Slenter dan over het terrein terwijl het festival nog op gang komt, langs de DGTL Dome, een grappig koepeltje waar dj’s bliksemsetjes van twintig minuten doen. En oh ja, piep effe binnen bij de seksbus, waar Sex Education-experts gesprekjes aangaan over content, sekspeeltjes en andere zaken (‘Jullie zijn toppers!!!! Dank voor de piemeltips’, aldus een briefje in het bezoekersregister). En zo leer je nog eens wat: een ontmaagding, wist je dat je die beter een ‘seksueel debuut’ kunt noemen?

Zo staan er ook een hoop, eh, DGTL-debutanten op de line-up: Nick Léon & Bitter Babe uit Miami, bijvoorbeeld. Allebei brachten ze waanzinnige dansvloerwapens uit op TraTraTrax, het vooruitstrevende Colombiaans label dat Zuid-Amerikaanse ritmes fuseert met de wereld van house en techno, en hun set weerspiegelt dat totaal. Terwijl ze een jointje delen draaien ze tussen de tropische planten van de broeikas. Ze draaien best avontuurlijk, van bassier spul naar billenschudritmes met four-to-the-floorkicks eronder, en het loont hier echt om hun eigen ding te doen.

Ook een coole ontdekking: Ahadadream, een Pakistaans-Britse gast die al een tijdlang lijpe percussieve bangers uitbrengt, waaronder zojuist nog een Skrillex-collab die al door iedereen wordt gedraaid, van Four Tet tot Martin Garrix (?!). Nee, het is niet echt druk bij de Filter, maar het handjevol dansvloernerds linksvoor weet dit precies, en gaat al helemaal apeshit wanneer die ‘TAKATAKATAKATAKA’ door de tent klinkt. TUNE.

Patrick Mason op DGTL 2024

Toch loopt het geen storm bij de Filter. Wat een wereld van verschil met de verlichte technoloods aan de andere kant van het terrein. Met name tijdens de set van Patrick Mason, de Berlijnse techno-dj waar vandaag, zo voelt het, IEDEREEN een glimp van wil opvangen. De Generator wordt al na een paar minuten afgesloten, op de borden wordt opgeroepen om ‘please’ naar een andere area te gaan. Een cynicus zou het nogal clownesk kunnen vinden, zoals-ie staat te dansen, zwiepend met z’n blouse alsof hij ieder moment wil opstijgen als een helikopter. Zéker als op dat moment alle telefoontjes tevoorschijn worden getrokken en hij z’n angles werkt voor een bataljon aan videografen. Ach joh, deze man is simpelweg een geweldig entertainer met een aanstekelijke energie, en zijn set, vanuit diepe techno steeds meer banging, laat de vonk overslaan.

Daarna wordt de vibe al snel steeds harder, gemener en grimmiger in de loods, bij I HATE MODELS. Ook hij is het type dj dat het social media-spelletje slim meespeelt, en zo te zien heeft-ie z’n eigen publiek aangetrokken: vooraan staan opeens allemaal piepjonge TikTok-ravertjes met ontblote borstkassen en Matrix-zonnebrilletjes. Een gast met een mondmasker zoals hijzelf, één met een bivakmuts. Zijn ADHD-draaistijltje is ook heel erg TikTok. Explosieve raustechno. Een hardstyle drop, screeches rechtstreeks uit de folterkamer. En in die ‘Gypsy Woman’ hardtechno-edit zit nog een soort jolig levensplezier. Maar Kobosil? Och och och. De voormalige Berghain-golden boy is schijnbaar bij een waslijst aan clubs en festivals geblacklist omdat-ie nogal een lul zou zijn, en eerlijk: dat straalt-ie ook uit. Hij draait zijn industriële technoplaten op een moordend tempo, en zuigt als een dementor alle vreugde uit de kamer.

I Hate Models op DGTL 2024

Kruip vervolgens in totale paniek uit die loods, op zoek naar het tegengif tegen die vreugdeloze boel. Waar gaan we heen? Naar Chris Stüssy's Ibiza-moeras? Naar de supercoole leftfield house-dj Avalon Emerson, die haar afsluitende spot op Dekmantel ook zo killde? Nee, naar Marlon Hoffstadt natuurlijk, die in de gigantische Modular staat.

Het ging zo snel: de trance-daddy is in no-time is uitgegroeid tot een gigantische superster, dankzij zijn DJ Daddy Trance-edits, dankzij zijn onweerstaanbare eigen producties. Het is schaamteloos vreugdevolle muziek, een frisse tegenhanger voor de o zo grimmige hardtechno-golf die de dancewereld overspoelt. En zo vreugdevol staat-ie er zelf ook bij, met babyroze haar en glunderend koppie. Het is loeidruk in de Modular. Zo druk dat allerlei dansers die niet binnenkomen naar andere stages moeten afdruipen (waarschijnlijk richting Club Heartbroken-maatje Narciss, die bij de Filter een heerlijk cheeky house-set draait), zo druk dat het zweet als condens naar beneden druppelt. Zó druk, dat er iemand flauwvalt en Hoffstadt de show een paar minuten stillegt. Voor zijn snufferd heeft hij het hongerigste publiek mogelijk, dat zijn supersnelle hardhouse en hardtrance-anthems wegslikt als Tic Tacs. Darude’s ‘Sandstorm’. Een ‘I Want Your Soul’-edit. Hij heeft er geen probleem mee om zijn publiek PRECIES te geven wat ze willen. Met name zijn eigen tunes kunnen iedere keer weer op een lawine aan gejoel, gekrijs en gebrul rekenen, en hoor je dat? Bij die Nelly Furtado-edit komt het gezang van de gehele Modular zowaar BOVEN het geluidssysteem uit. Het geluid van een super-duper-superster in wording. Binnenkort ook te zien op een Tomorrowland-feest met Dimitri Vegas, Like Mike en Timmy Trumpet!