Ares leert belangrijke les op Mars: ‘Samenwerking brengt je verder’ Ares leert belangrijke les op Mars: ‘Samenwerking brengt je verder’

‘Bro, je moet er meer space sounds in doen, meer aliens’, drukte Yung Nnelg Ares op het hart. Ares (Rens Ottema, 26) twijfelde even, maar besloot uiteindelijk toch full force te gaan. En zo hoor je op het slot van Wavyman – Live From Mars nog even de kapitein over de radio van het ruimteschip. ‘Congratulations to you and the crew on an outstanding mission.’ Van Oosterhout naar Mars, Ares laat zien dat het kan en zet een kroon op tien jaar artiestschap. 

Ares zit er relax bij, thuis in Tilburg. Hij vertelt met een vrolijke grijns over die nieuwe plaat, die vrijdag verscheen. Het is een plaat met een futuristisch, vernieuwend geluid, en op zijn zes albums en acht EP’s in tien jaar was hij altijd al op zoek naar een sound die Nederland nog niet kende. In die tijd zag zijn loyale fanbase hem volwassen worden in leeftijd en geluid. Van het poppy debuutalbum Roadtrip tot het mystieke Alice en samenwerkingen met Lijpe. Er is altijd ontwikkeling, altijd een nieuw geluid. ‘Als je als artiest nu gaande bent moet je nu al bezig zijn met die innovatie voor over 5 jaar’, stelt Ares. En maak van die 5 jaar maar gerust 987 want zijn nieuwste album speelt zich af in het jaar 3000. En dat hoor je: er klinken spaceships, laserstralen en aliens. Elon Musk-type of beats zullen we maar zeggen. Wavyman – Live From Mars klinkt groots, meeslepend en futuristisch. Met Hans Zimmer-samples (uiteraard van de Interstellar-score) op ‘Mars Rover’ en de spacetrap-beatswitch op het openingsnummer ‘Star Watch’ klinkt het album als een ware scifi-soundtrack. ‘Op een gegeven moment had ik een film in mijn hoofd. Het speelt zich af in het jaar 3000. We zijn op Mars en de hoofdpersoon is Wavyman. Ik wist al precies hoe het allemaal moest klinken. We dachten ook: hoe hard kan onze merch worden, onze artwork, onze concerten? Het concept levert veel mogelijkheden. Zo dachten we eigenlijk nooit. Het is misschien zelfs een beetje commercieel.’

Een veelbelovend concept. Maar om alles wat in zijn hoofd zat ook uit te kunnen voeren,  kwam Ares tot de conclusie dat er een aantal dingen moesten gebeuren. Stoppen met blowen bijvoorbeeld. ‘Als ik er als artiest het maximale uit wil halen, moet ik wel echt beter omgaan met mijn tijd. Je kan door smoken verdwijnen in de muziek, maar ook 12 uur in de studio zitten en dan niets hebben gedaan. Op een gegeven moment besefte ik: dit kan ik me niet meer permitteren. Ik kan niet de hele dag niets doen. Ik moet stappen maken. Dan kan je niet een hele dag spacen in de studio en naar huis gaan met één synth.’ De knop moest dus om. Er moest een grote prestatie geleverd worden. Acteurs doen dan aan method acting: altijd in je rol blijven. En dat bracht Ares op een idee. Hij besloot gedurende een schrijverskamp van twee weken altijd in de rol van Wavyman te blijven en ook iedereen te besmetten met het concept van het album. ‘Als er op dat moment een guy van thuisbezorgd binnen was gekomen was hij nog in die vibe van het album gezogen. Dan wilde hij ook nog met ons over aliens praten.’

Maar waarom wil Ares de kosmos in? ‘Iedereen denkt wel eens een keer: hoe chill zou het zijn als ik gewoon weg zou kunnen gaan? Dus wij dachten: hoe flex zou het zijn om even naar Mars te gaan, daar een show te geven en meer niet?’ Maar er zit meer achter de ruimtereis, natuurlijk. ‘Jaren geleden was ik depressief, wou de aarde haast leaven’, rapt hij op het nummer ‘Diepe Wegen’. Mars is ook een toevluchtsoord voor Ares. ‘Daar kwam de hoofdgedachte van het album uit voort. Dat ik besefte: het is niet perse slecht dat je wilt vluchten, maar je moet wel beseffen dat je dat wilt, je moet het doorhebben. Anders ga je er niet van leren. Ik heb het gebruikt voor het concept van mijn album, maar daardoor ben ik er ook weer heel bewust bezig geweest. Het was psychologische training.’

Ares staat bekend als de eenling van de Nederlandse hiphopscene. De artiest die enkel en alleen werkt met zijn vaste producer Skiba en ondanks een bijdrage aan het New Wave-album de daarbij horende shows en roem aan zich voorbij liet gaan. Waar menig hiphopalbum floreert op succesvolle samenwerkingen beperkten de platen van Ares zich hooguit tot een handvol bijdragen. 

Voor Wavyman – Live From Mars zocht hij juist vaker de samenwerking op, en dat maakt het tot de bijzondere plaat die het is.‘Je kan met een groep mensen, wanneer je ze op de juiste manier coacht, echt gekke dingen doen. Er staan dertig mensen op dit project. Terwijl ik vroeger met twee of drie man muziek maakte. Dat is de grootste les. Samenwerking brengt je verder.’ Met bijdrages van Q’n, Tomson, Gianski en ARDA lijkt Ares vooral samen te werken met kleinere en opkomende artiesten. Een bewuste keuze. ‘Alle mensen die op dit album staan, staan in dienst van het album. Ze zijn bijna als instrument te horen op die tunes. Ik heb vaker sessies gedaan met grotere artiesten en ik merk dat het dan toch moeilijk is. Ook omdat die vaak een lil bro-achtige houding hebben richting mij. Zo van: “Ik ben eigenlijk een grotere artiest dan jij.”’

Een podium bieden aan jong talent, dat lijkt een fulltime baan te gaan worden voor Ares. Sinds kort is hij namelijk eigenaar van het recent opgerichte 162 Records. Een interessante ontwikkeling: van boegbeeld voor independent artiesten tot labelbaas. ‘Ik ben al 10 jaar elke dag bezig met Ares. Laat me ook iets anders doen. Ik ga het niet doen zoals andere labels. Bepaalde afspraken zijn totaal anders. We zitten ook niet bij een major aan de achterkant. We zijn nog steeds independent.’ Ares wil vooral aandacht en begeleiding willen bieden. Begeleiding en aandacht die hij zelf miste tijdens zijn periode bij Top Notch. ‘Ik hoop met ons team iets bijzonders te kunnen betekenen voor artiesten. En dat artiesten ook bij ons aan tafel kunnen aanschuiven om ook hun mening weer te geven over ons als label. Dat we naar elkaar luisteren. Die shit had ik graag gehad. Dan kun je aan iets bouwen en het voor beide partijen chill maken. De communicatie is belangrijk. En daarin een stukje eerlijkheid naar de artiest: kijk, dit is hoeveel je hebt verdiend, dit is wat er aan zit te komen, dit is geïnvesteerd.’

Ares moet toch wel wat ‘I told you so’-momenten hebben gehad de afgelopen tijd. Hij zag Ronnie Flex en Murda met veel reuring vertrekken bij Top Notch en Noah’s Ark en ook Yade Lauren en Henkie T maken inmiddels independent hun meters. Ares waarschuwt voor de altijd op de loer liggende majors: ‘Independent zijn is nu gewoon cool. Door de underdog-positie word je op bepaalde manier gegund. Bedrijven zien dat ook en denken: als wij dan stiekem aan de achterkant gaan zitten kunnen we er toch weer money oppakken. Dat is een vies spelletje. Maar ik vind het mooi om te zien hoe het bij Yade Lauren en Henkie T uitpakt. Zij doen alles zelf. Real independent soldiers. Ik kan niets anders dan trots daar op zijn.’