ESNS19: De indiepop van Van Common heeft 't gewoon

Het is geen plek die in een jeugddroom zal opdoemen: het podium in de entreehal van de Oosterpoort, ook nog eens tijdens het openingsuur waardoor bezoekers aan de zijkant in rijen staan om van hun jas af te komen. In die setting mag Van Common die belangrijke eerste Noordeslag-show geven. Erg lang bestaat het gezelschap nog niet. Sebastiaan van Ravenhorst is de man achter het project en debuteerde in 2017 met single ‘This Afternoon.’ Hij zat als begin twintiger nog in Blupaint, waarmee hij de Grote Prijs won, maar heeft als Van Common de ruimte gepakt om het allemaal zelf op te nemen. Live wordt hij bijgestaan door een vierkoppige band.

Hoe klinkt het eigenlijk?
In Groningen laat Van Common ragfijne popliedjes horen, die doen verlangen naar een autorit langs de Amerikaanse westcoast, bij voorkeur in een cabrio. Van Ravenhorst heeft een licht hees stemgeluid. De gitaarloopjes zijn melodieus en speels. De band opereert in de hoek van indiefolkbands als Wild Nothing, Real Estate en Lower Dens. Van Ravenhorst heeft dezelfde gave in het schrijven van sterke popsongs.

Gaat iedereen in de entreehal om?
In de tweede helft van de set begint Van Common wat dwingender te spelen. Dat werkt. De band maakt geen muziek waarmee de achterste rijen van het stadion hoeven te worden bereikt, maar had bij aanvang iets meer met de borst vooruit kunnen spelen. Dat gebeurt wel bij het fijne uptempo ‘How To Disappear’ dat dit weekend verscheen. Bandleden worden zichtbaar losser, bij Van Ravenhorst verschijnt de lach op het gezicht. Met deze knappe rij liedjes is Van Common  een welkome nieuwe naam in de indiepopscene.

Meer Noorderslag? Check hier ons dossier.