Hoe een mislukt ijsklontjesgevecht Yori’s leven overhoop gooide
‘Doe mij maar een gebroken been’
‘Mensen zeiden: goh, je bent zeker weer van een brug gesprongen. Ik doe nog wel eens extreme dingen. Maar nee, het was iets veel knulligers. Bij een ijsklontjesgevecht in de kroeg viel ik achterover op mijn hoofd.’ Singer-songwriter Yori Swart (op het podium is haar voornaam genoeg) leerde de afgelopen jaren de beperkingen van haar brein kennen, en dat leidde tot een omslag in haar leven die haar nieuwe liedjes in een ander daglicht zet. ‘Dat is het mooie van muziek. Single ‘Delaware’ bijvoorbeeld ging over escapisme, over vast zitten en het roer omgooien. Dat raakte me nu op een andere manier.’
Yori Swart loopt alweer dik een decennium mee in het muziekcircus. In 2012 stond ze met haar kalme liedjes op Noorderslag en verscheen haar debuut. Sindsdien verschenen drie albums, het laatste alweer in 2017. Nadien trad ze toe tot de band van Ilse Delange en bracht ze nog verschillende losse songs uit. Altijd nieuwe projecten, maar nu moet het dus anders, rustiger.
Een hersenschudding. Dat voelt niet zo zwaar. ‘Doe mij maar een gebroken been’, zegt Swart. ‘Ik schrok echt van de nasleep. Ik had er twee maanden last van. Ik kon geen gesprek voeren, kon niet tegen licht, was snel overprikkeld. Een jaar later gebeurde het weer en had ik een terugslag. Inmiddels wist ik wel wat ik moest doen. Mensen zeggen: rust houden. Maar er komt meer bij kijken. Brainfog is een ontsteking in de hersenen, die baat heeft bij een goede bloeddoorloop. Sporten helpt, suikers, alchohol en koffie moet je juist vermijden. Voel je overprikkeling opkomen, dan moet je direct stoppen. En dat vind ik lastig, want je gaat altijd, altijd, altijd door.’
De nieuwe EP Wanna Be So High is nu dus een zoektocht naar nieuwe ‘highs’ in het leven. Kleine geluksmomentjes, de beste versie van jezelf worden. ‘’Golden Retriever’ gaat over de speelsheid van het leven’, zegt Swart. ‘En ‘Night Sky’ over machteloosheid, een song die me ook weer anders raakt door wat er allemaal in Gaza gebeurt.’ Maar de belangrijkste transformatie van Yori Swart naar Yori zit hem in het geluid van de EP: dat is luchtig en fris, meer pop. ‘Eerder was het vaak moody en melancholisch. Dat ben ik nog steeds, maar je schiet er zo weinig mee op. Nu kijk ik om me heen tijdens de repetitie en zie ik dat mijn hele band staat te lachen. Dat is een droom die uitkomt!’