LL18: $uicideboy$ zijn bloedeloze fuckups
Hiphop-buitenbeentjes missen in Biddinghuizen cultfollowing
Je zou ze eigenlijk een kopje gemberthee willen aanbieden, een arm om ze heen slaan en vragen of het wel goed met ze gaat, die twee van $uicideboy$. Ze sneden zich vroeger in de polsen, waren complete buitenbeentjes en die ene is ook nog eens ex-junkie. Maar hun grootste probleem is toch de aanstelleritis die ze lijken te hebben opgelopen. ‘I’m a fuckup’, klinkt het, en dat klopt aardig. De helft van de tijd rappen ze niet eens mee, soms lijken ze zelfs te playbacken. Liever dat dan de megavalse zang die soms klinkt, dat ook wel weer.
Soms zie je even wat erin had gezeten. In ‘Paris’, bijvoorbeeld, hun grootste hit. Het is een duistere banger met spookachtige pianolijn over een loeiharde Southern trap-beat en een flow geleend van Three 6 Mafia en Juicy J. Daarop ontbrandt eventjes een manische energie in de halfvolle Bravo. Vaker gebeurt er helemaal niets. Dat komt vast ook doordat $uicideboy$ niet zo gek veel goede songs heeft. Ze hebben wel heel veel songs trouwens, alleen al in 2017 brachten ze een stuk of 10 (!) EP's uit, en bij de meeste mist een sterke hook. Het is slechts een aaneenrijging van wazige coupletten. Op WOO HAH! was dat vorig jaar niet zo erg, daar waren genoeg fans die $uicideboy$ volgen met een sektarisch fanatisme. In Lowlands zijn er genoeg om een derde van de Bravo te vullen. Dan zijn er nog wat toevallige passanten die al gauw weer hun biezen pakken en verder… nou ja, niemand.
HET MOMENT:
Dat zorgt wel voor meer ruimte tijdens een Wall of Death, natuurlijk. Die is werkelijk gigantisch, helemaal tot achteraan tegen de geluidstafel aan. Het is een waanzinnig gezicht hoe de twee groepen op elkaar crashen.
Kijk deze show hier terug en lees meer Lowlands na via ons dossier.