LL17: Linde Schöne schopt het binnen een fucking jaar tot Lowlands

‘In september kwam mijn fucking debuut uit. Dat is nog geen fucking jaar geleden’, brult Linde Schöne halverwege de show de X-Ray in. ‘En nu sta ik fucking hier.’ Ze werd gistermiddag gebeld, of ze de schorre Raye wilde vervangen. Een goede zet van Lowlands, want het was stiekem een beetje gek dat de Nijmeegse zangeres niet sowieso al op het programma stond.

Die eerste EP kwam dan wel pas een jaar geleden uit, het zette haar wel meteen op de kaart. Niet vaak klinkt een debuut zo fris, zoiets als Schöne doet kenden we in Nederland simpelweg nog helemaal niet: Nederlandstalige r&b, dankzij de producties van Boeboe met flink wat bass en een voet in de club. Het zijn vooral de teksten die opvallen. Expliciet over alles; seks, onzekerheid, liefde. En dan niet altijd aan elkaar gekoppeld, zoals op de een of andere manier lijkt te horen.

Misschien is het de korte voorbereiding of zijn het toch wat zenuwen, maar het geluid en haar stem hebben het bij vlagen lastig vandaag. Gigantische bassen die de dakplaten doen rammelen, noten die net niet gehaald worden. Er zijn wel eens shows voor minder in het water gevallen, maar Schöne doet het allemaal zo vanzelfsprekend dat het allemaal niet zo deert.

HET MOMENT: 
Haar aanstekelijke zelfverzekerdheid gaat zelfs zo ver, dat ze er even een pokoe ingooit, die zo exclusief is ‘dat ie nog niet eens af is. We moeten Yung Internet er nog voor bellen, maar dat moet wel goedkomen’. Het blijkt een nummer met de grofste drop van de set, die de X-Ray definitief aan het dansen krijgt. Dat zijn uiteindelijk de beste momenten in de set: de tracks die het meest nadrukkelijk de dansvloer opzoeken en waar vooraan iedereen al de refreinen kan meezingen. De technische problemen en de wat zwakkere nummers zijn dan direct weer vergeten. 

Meer Lowlands? Check ons dossier voor heel veel verslagen en video's.