PP22: Blaudzun blijft stug vooruit kijken

De recensie van Blaudzun op Pinkpop 2022 begon zichzelf al zo’n beetje te schrijven. Tikkerdietik. Gedragen indierocker met karikaturale bril. Mooie kerel, sympathieke band, een beetje zijn heat kwijt als het gaat om nieuwe muziek, maar in staat om een gebalanceerde festivalset te serveren. Eind goed, al goed. Maar wat doet die gekke Blaudzun: hij speelt een gewaagde set met maar liefst negen liedjes van zijn nieuwe album Lonely City Exit Wounds. Dat is iets wat je doorgaans alleen in clubs ziet, zo’n festivaltent vraagt om herkenning. Je weet dat je er de tent niet bomvol mee trekt, maar het is een mooie herkansing voor die toch wat ondergewaardeerde plaat. De randvoorwaarden van Blaudzuns idioom worden er niet in opgerekt, maar er zijn binnen die kaders wel degelijk een paar sterke nummers bij gekomen. Vooral ‘Running To Meet The Sundown’ en 'Closer' passen naadloos in de set.

Johannes Sigmond alias Blaudzun brak in 2012 door met het album Heavy Flowers en de single ‘Elephants’, een barokke indiesong. Blaudzun is een grote band, waarin synths en zo nu en dan viool de arrangementen aandikken. Nog groter werd de hit van een album later: ‘Promises Of No Man’s Land’. Allebei worden ze uitbundig en in extended versie gespeeld, als echte festivalanthems. Het zijn die twee nummers die het publiek gretig oppikt. Oudje ‘Solar’ krijgt dan weer een hele uitgeklede uitvoering door alleen Johannes en zijn broer/gitarist Jakob. Die draagt trouwens een glitterbroek van dezelfde stof als Johannes’ jasje. Dit sobere momentje is helaas wel een energiedipje in de set, zeker als daarna het minst sterke nieuwe nummer volgt, ‘Jettison’.

HET MOMENT: 
Blaudzun blijft stug vooruit kijken, en dat siert hem. In een uur biedt hij variatie en dynamiek, en je ziet aan hem dat deze nieuwe liedjes hem menens zijn. Uiteindelijk krijgt hij toch de hele tent in zijn handen. Slim trucje: hij plakt ‘Real Hero’ vast aan ‘Promises’, om zo de energie die een hit losmaakt vast te houden. ‘Real Hero’ is het meest intieme nummer van het nieuwe album - geschreven voor het terminaal zieke zoontje van een goede vriend - maar tegelijk een met veel energie en levenskracht. ‘One more time before you go, I just want to let you know: you’re my hero.’ Perfect uitgevoerde slipstream.