PP22: Danny Vera op een roze wolk

Danny Vera is hier maar met één reden. Niet omdat hij toevallig vier uur in de auto heeft gezeten vanaf Middelburg. Niet omdat hij ons de middag van ons leven te bezorgen. Nee, hij komt liefde brengen. Jazeker, liefde. De charmante Zeeuwse babbelaar werpt zich op als de grote verbinder en daarbij put hij ook uit liedjes die de grote kraters die corona in onze maatschappij sloeg ver voor waren. 

Danny Vera live, dat is niet zomaar een man met een gitaar. Hij komt groots, met dertien man op het podium. Naast gitaar, bas, drum en piano betekent dat blazers, strijkers en backing vocalisten. Als ze even niks te doen hebben zijn ze goed voor het sfeerbeheer, dus het is een vrolijke boel op het podium. Vera zelf ziet eruit om door een ringetje te halen, met zijn fifties vetkuif en een - hoe toepasselijk, roze pak, dat ook nog eens perfect matcht met het lila gordijn en de lichtgevende letters die zijn naam spellen. Danny Vera brengt rijk-gearrangeerde crooner-country en rock ’n roll ballades. Oude muziek met veel plezier gespeeld.

Maar als je dan alles uit de kast haalt, kan het soms ook goed werken om op het moment waar iedereen op zit te wachten juist iedereen weg te sturen. Dat moment is natuurlijk single ‘Rollercoaster’, dat in heel korte tijd een evergreen en Top 2000 winnaar werd. En liedje over alle loopings, schroeven en onverwachte remmomenten die het leven te bieden heeft. ‘Ik had hier vroeger altijd een verhaaltje bij, maar ik heb de laatste tijd zoveel brieven met betere verhalen gekregen. Dit liedje is niet meer van mij, maar van jullie,’ zegt hij, net voor hij met alleen gitaar en strijkers het veld stil krijgt. Dit is het moment om even je vriend of vriendin vast te grijpen en mee te prevelen.

HET MOMENT:
Als je denkt dat dertien muzikanten uitbundig genoeg is, trekt Danny Vera er nog een in hagelwitte pakken gestoken gospelkoor bij voor ‘C’mon, Hold On’, een hart-onder-de-riem liedje. ‘Van een beetje gospel is nooit iemand ellendig geworden,’ zegt Danny, en hij zet een negen minuten durende meezingfinale op. Dat lila pak vloekt misschien met de zwarte Metallica-shirts op het veld, maar Danny Vera bezorgt Pinkpop een klein zomers roesje.