BKS17: Episch King Gizzard & The Lizard Wizard blaast Two omver
Australisch psychorkest onbetwist hoogtepunt
Vooropgesteld: het lijkt erop dat deze editie van Best Kept Secret wat betreft het weer precies dat gaat worden wat we altijd willen: droog en met uitstekende temperaturen. Toch hoop je stiekem bij King Gizzard & The Lizard Wizard dat de hemel wordt opengereten door een paar goed getimede bliksemschichten, want dat is zo’n beetje het enige wat er nog ontbreekt bij de show van het Australische psychorkest. Dat vinden de zeven heren kennelijk zelf ook, want als ‘The Lord Of Lightning’ wordt ingezet met bijpassende visuals, is het feest helemaal compleet.
Kijk hier vier nummers van de show terug.
Want een feest is het bij de koning met zijn tovenaarshagedis. Het gezelschap combineert elementen uit de krautrock met al het goede dat stoner-, acid- en progrock heeft te bieden, zonder een moment muf te klinken. Met opener ‘Rattlesnake’ gaat de band meteen vol op het orgel; een wervelstorm van een nummer met een aantal kenmerken die we vaker in de set zullen horen: gezang van frontman Stu Mackenzie die naadloos op gitaar wordt meegespeeld, donderende dubbele drums en minutenlang de spanning kunnen vasthouden, terwijl er lange stukken leunen op slechts één akkoord.
Het spelplezier van de formatie is ongekend hoog en dat uit zich dan ook door te spelen met tempo, maatsoorten, dynamiek en verwachtingen. Nummers gaan kris kras door elkaar, denk je dat het voorbij is, komen daar de epische delen twee en drie van ‘Alter Beast’ en ‘Alter Me’ vol gitaarexplosies, de mondharmonica wordt erbij gehaald met een massale kolk vooraan in het midden als logisch gevolg. Want dit is expansieve muziek; de tentpalen van StageTwo worden om het nummer een meter verder naar achter geblazen door de ronduit brute riffs. Naarmate het concert vordert, valt de nacht en met het wegvallen van het daglicht, zoekt de band nog meer de diepte op.
HET MOMENT:
Zeiden we al dat de band fuckt met verwachtingen? Afsluiter ‘The River’ is een ‘rustige’ vijfkwartsmaat jazznummer dat compleet anders is dan alles ervoor en toch heel erg King Gizzard; fel en soepel uitgevoerd. Zeg Jan: volgend jaar Pinkpop zondag Main Stage?