BKS19: Paula Tape is een goedgezinde gastvrouw

Zodra Kraftwerk met de laatste noten van 'Musique Non Stop' de zaterdag gedag zegt, wordt het startschot voor de nacht gegeven. De geschiedenis is geschreven, en de show die al legendarisch was voordat hij daadwerkelijk plaatsvond, zit er nu ook op. In de zandbak van de Three hebben de eerste festivalgangers met knaldrang hun Kraftwerkbrilletje al ingeruild voor een wat meer rave-proof montuurtje, klaar om hun hersencellen helemaal aan gort te slaan.

Goed, de set van Paula Tape zal niet de geschiedenis ingaan als de set die het stof in de Three deed opwaaien, maar ze weet in ieder geval een flink deel van die gigantische mensenstroom hartelijk op te vangen. De Chileense is in Nederland nog een vrijwel onbekende naam, maar heeft haar set op Best Kept Secret waarschijnlijk te danken aan haar zendtijd op online radio's, waaronder een optreden bij Red Light en haar eigen programmma 'Music For Plants'. In haar radioshows draait ze een nogal eclectische mix van italo, synthwave, leftfield house en een hele trits downtempo percussieve platen met een Zuid-Amerikaans tintje. Vooral die focus op het percussieve valt vannacht op. De Chileense heeft een achtergrond als drummer in de metal- en indiescene van haar geboortestad Santiago, een invloed die je ook kunt horen in de manieren waarop ze draait. Met een focus op de percussieve patronen van tribal house mixt ze er graag wat warmere discoplaten in, dan weer platen uit die afrobeat/house-crossover hoek die een paar jaar geleden zijn intrede heeft gedaan, het geluid van een 808 in een stuiterende electroplaat of juist weer de galmende vocalen van een wat duisterder Orientaals geluid dat zo afkomstig had kunnen zijn van Red Axes. Maar die nadruk op percussie, die verliest ze vrijwel nooit uit het oog. Dan zou je dus hopen dat ze met die ritmische insteek de stampvolle Three aan het dansen zou krijgen. Nee dus. Misschien dat ze in hun hoofd wel Heel Hard Gaan?

HET MOMENT
Als Paula Temple de eerste trits Zuid Amerikaanse platen vol dominerende vocalen inzet is het duidelijk hoe sterk haar thuisland een stempel drukt op haar manier van draaien. Overigens legt ze het er af en toe wel erg dik bovenop, geeft het gebrek aan variatie die Zuid-Amerikaanse platen een onsmakelijke cheese-factor. Gelukkig weet ze in de laatste twintig minuten van haar set het roer om te gooien met een stel platen waarin wat donkerdere synth-melodieën die onophoudelijke percussieve groove wat meer diepte geven.

Voor meer Best Kept Secret 2019 check je ons uitgebreide dossier en kijk je hier BKS19-video's.