Josephine Odhil duikt in de duistere krochten van de menselijke psyche

True crime series, horrorfilms, documentaires over seriemoordenaars: het macabere deel van de mens is iets wat bij vrijwel iedereen de aandacht grijpt. Zo ook die van zangeres Josephine Odhil. Afgelopen vrijdag verscheen haar nieuwste single ‘Ennui’. Waar haar eerdere muziek een dromerige, mystieke sfeer ademde, neemt Josephine ons dit keer mee naar een veel duisterder universum. ‘Ennui’ onderzoekt de aantrekkingskracht van het macabere en de bizarre menselijke neiging om steeds verder te kijken, zelfs als we weten dat we beter weg kunnen kijken. ‘Ik heb het idee dat we allemaal wel een soort ramptoerist in ons hebben', vertelt Josephine.

De inspiratie voor ‘Ennui’ kwam voort uit Josephines persoonlijke fascinatie met de donkere kanten van de menselijke psyche. ‘Ik heb altijd een rare nieuwsgierigheid gehad naar dingen als seriemoordenaars en cults', geeft ze toe. ‘Op een gegeven moment besloot ik mezelf daar volledig in onder te dompelen, alsof ik een soort literatuur- en filmonderzoek deed.’ Wat begon als een obsessieve zoektocht naar interviews, podcasts en documentaires, veranderde in een concept voor een album. ‘Het voelde alsof ik daarmee niet alleen de duistere kant van de mensheid onderzocht, maar ook van mezelf.’

‘Ennui’ balanceert op de grens van cynische verveling en morbide nieuwsgierigheid. ‘Het gaat over een soort afgestompte, existentiële verveling die ervoor zorgt dat je steeds extremere dingen opzoekt om iets te voelen', legt Josephine uit. Of het nu gaat om ongecensureerde video's op sociale media of gruwelijke true crime-documentaires, de aantrekkingskracht blijft magnetisch. ‘Je weet dat je het niet moet kijken, maar toch kan je het niet laten. Het is die vreemde mix van walging en fascinatie.’

Met haar aankomende album laat Josephine een donkerder geluid horen, met als rode draad meer beat-driven nummers met veel synthesizers, ruizige soundtexturen en fluisterachtige vocalen. Hoewel fictief, beweegt een door haar gecreëerd personage – geïnspireerd op een seriemoordenaar – zich door de verschillende nummers heen. ‘Dat personage is natuurlijk niet echt, maar het hielp me wel om mijn eigen gevoelens van frustratie, teleurstelling en woede een plek te geven', zegt ze. Dit keer waren de teksten minder intuïtief dan haar vorige album, maar het resultaat van grondig onderzoek en introspectie. ‘Ik wilde dat de muziek een release bood, niet alleen voor mij, maar ook voor de luisteraar.’

Het album, dat Josephine zelf omschrijft als een “untrue-crime conceptalbum”, verschijnt naar verwachting in april.