ESNS18: Joost zit tussen kunst en kinderfeestje
Dit is of superdom of performance art (of allebei)
Scandinavian Boy, Eenhoorn Joost, Yung Parmesan: hij kent vele namen, maar je mag ook gewoon Joost zeggen. De twintigjarige rapper begon op YouTube met het inmiddels standaardgeworden materiaal: 'Hee jongens, vandaag ga ik dit doen'-vlogs. Die heeft hij niet al te lang geleden bijna allemaal van zijn kanaal af gedonderd, om plaats te maken voor content die beter bij hem paste: absurdistische video's die ergens zweven tussen puberhumor en performancekunst. Zo is zijn muziek ook: de Scandinavian Boy-EP staat vol teksten en beats die soms zo dom en plat zijn, dat je je afvraagt of hij het zelf überhaupt serieus neemt, of dat het allemaal een persiflage is. Hij staat op het podium in KLM-polo en KISS make-up en rapt eigenlijk precies als Danny Boy met z'n Kinderen voor Kinderen-flow. Maar is dat allemaal onderdeel van het concept, of is het hele ding een geintje? De nieuwe Joost is 'wat meer art', zei hij in een interview met CJP. Hoewel hij dat meteen nuanceerde met 'nee, dat klinkt kut om te zeggen.’
Zo zo, art dus? Allemaal serieuze kunstkenners in het publiek lijkt me?
Nee man, die kelder puilt uit van de blonde boys, precies Joost maar dan jonger, die zijn teksten en inside jokes helemaal uit hun hoofd kennen. Die staan hier om zonder enige vorm van ironie keihard te rammen. Ondertussen maakt Joost het hele idee van hiphop onder je neus belachelijk: 'Als ik zeg hip, zeggen jullie hop! Hip! Hop! Hip! Hop!'
Huh, nou snap ik er niks meer van.
Dat is ook een beetje het idee. Het is Logan Paul meets Rembo & Rembo: superdom, surrealistisch entertainment voor de internetgeneratie. Is Joost een rapper die platte muziek maakt met domme teksten die tieners willen meeblèren, of het ultieme postmoderne fenomeen? Het antwoord op die vraag is 'ja'.
Meer Noorderslag? Check hier ons dossier.