Album van de Week (28): Koreless

Tien jaar geleden schudde Koreless de dansvloeren op met twee singles die de grenzen van de UK-scene oprekte. Ingetogen tracks met wortels in de 2step, garage en wat toen ‘post-dubstep’ werd genoemd. Nu, na tien jaar schrijven en produceren voor namen als FKA twigs, SBTRKT en Caribou, brengt de Welshmen eindelijk zijn debuutalbum Agor uit. Een plaat die zijn steeds experimentelere, minimalistischere en abstractere tracks van de afgelopen jaren perfect samenvat. Van tracks die je met goede wil op een dystopische dansvloer zou kunnen draaien tot tracks waarop klassieke elementen en operazang de overhand hebben.

Op bijvoorbeeld ‘Hance’ en ‘Strangers’ hoor je deze klassieke elementen sterk terug. De xylofoon- en windgonggeluiden zetten samen met betoverend gezang een kalmerende sfeer neer. Een sfeer die voelt als een verademing na een heftig en sinister nummer als ‘Joy Sound’, dat met grimmige synthesizers klinkt als de muzikale belichaming van een bad trip.

Tussen deze twee uitersten in vallen de nummers ‘White Picket Fence’, ‘Shellshock’ en ‘Black Rainbow.’ Dystopisch-futuristische nummers die je melancholisch zullen laten voelen op de dansvloer. Ze vinden het evenwicht tussen het duistere elektronische geluid dat we van Koreless gewend zijn en zijn nieuwe klassieke invloeden. Neem ‘White Picket Fence’ bijvoorbeeld: het begint nog magisch en rustgevend met koorgezang en niet-westerse instrumenten en dan bam, gooit Koreless zwaarmoedige en doordringende elektro in de mix. Een track waarvan je ogen sluiten en je lichaam zich laat meevoeren.

Zo word je op Agor het ene moment geprikkeld om te bewegen en het andere moment weer compleet tot rust gebracht. Een bijzondere en vernieuwende plaat vol krankzinnige klanken die van begin tot eind je aandacht vraagt en nooit meer loslaat.