DTRH19: Benny Sings verdrijft de pluisjes
Relaxte feelgood softpop
Benny Sings is nooit de hipste zanger van Nederland geweest, en ook niet de bekendste, maar dat geeft niet. Met zijn neusje voor softpop en blue eyed soul heeft hij in zijn eigen hoekje rustig gewerkt aan een omvangrijk oeuvre. En laten we wel wezen, het type pop dat hij najaagt is de laatste tijd ineens veel meer in zwang. Drake maakte single ‘Passionfruit’, Toto en Hall & Oates vonden hun weg naar de dansvloer, Rex Orange County steelt harten op festivals en Faberyayo maakte een poeslieve plaat over zijn privé-leven.
Bij die laatste twee had Benny Sings dus persoonlijk een vinger in de pap, en die Drake-song, die covert hij vandaag. Hij doet hem net even wat sneller dan het origineel, maar het blijft een zachtaardige versie. Op andere momenten gaat ie juist lekker langzaam achteruit hangen. Benny Sings is op het podium een innemende verschijning. Niet overdreven charismatisch, maar wel technisch hartstikke goed, en voor een man van de studio houdt hij zich opvallend makkelijk staande op het podium. Dat komt ook door de band om hem heen, die zijn popliedjes buitengewoon strak neerzet, met plukbas en knuffeltrompet. Of strak, dat is niet helemaal het juiste woord, want juist de luie timing werkt goed. Het knappe is dat het helemaal niet cheesy of pastiche-achtig aanvoelt. Dit zijn gewoon supergoede, slim geschreven popliedjes, met liefde gemaakt en gebracht. Nul kitsch.
HET MOMENT
Dat moment aan de bar, terwijl Benny Sings zijn Mayer Hawthorne collab ‘Shoebox Money’ speelt. Niemand anders in de rij, dus alle tijd om na denken. Grote? Kleine? Toch maar een grote he. We gaan ervoor. Benny Sings heeft de pluisjes in ons hoofd verdreven, we duiken dag drie van Down The Rabbit Hole in.
Voor meer Down The Rabbit Hole 2019 check je ons uitgebreide dossier