Froukje is Popster met een hoofdletter P in Carré

Voor de gelegenheid hebben Froukje en band zich gehesen in hun beste zondagse pak. ‘Ja, ik dacht zo’n mooie zaal, daar hoort een mooie outfit bij’, zegt ze terwijl ze naar haar band gebaart. In een chique paarse jurk vormt de zangeres het stralende middelpunt, iets waar ze zelf maar moeilijk aan lijkt te kunnen wennen. En dat terwijl ze hit na hit scoort, de Song van het Jaar maakte met ‘Ik Wil Dansen’ en haar clubtour in één klap was uitverkocht. Met die ijzersterke teksten, catchy singles en lange rode lokken is dat sterrengehalte er zeker wel, alleen moet ze er zelf nog even aan wennen, na door te breken in coronatijd.

Al is de grootste groeipijn inmiddels wel overwonnen. Echt een popfeestje is het vandaag in het theater. Compleet met schreeuwend publiek, een sitdown, een duizelingwekkende lichtinstallatie, sentimentele lampjes in de lucht en oorverdovend gejoel. Dat je op je stoel moet blijven zitten lapt iedereen aan z’n laars. We dansen immers op het randje van de lockdown, en dat doe je niet zittend. Bij ‘Onbezonnen’ houdt echt niemand zich meer in, er vliegt nog net geen bier door de lucht. De track wordt lang uitgerekt met een elektronisch intermezzo, een gitaarsolo en vervormde vocaaltjes. Bij kwetsbare single ‘Het Teken’ houdt iedereen zijn adem in, om de intieme stilte rondom het nummer niet te verstoren en bij ‘Licht en Donker’ vloeien de tranen rijkelijk. 

Naast de hitparade verwent Froukje ons met heel veel nieuwe muziek. Van fonkelende synths naar troostende liefdesteksten en van bombastische elektrische gitaren naar theatrale ballads. Stuk voor stuk hit-materiaal, net zoals alles wat ze tot nu toe maakte. Als kers op de taart, springt S10 ook nog eens op het podium. Nederlands nieuwste popsterren, samen op het podium. ‘Dit nummer is nog een geheimpje, beloven jullie dat te bewaren?’ lacht de roodharige naar het publiek. 

Af en toe sijpelt er een greintje ongemak doorheen. Alsof het haar allemaal zo pardoes is overkomen. Een ‘Carré, goedemiddag!’ die wat te onnatuurlijk aanvoelt of een danspasje waar ze niet zo goed lijkt te weten wat ze met haar ledematen aan moet. Maar het is ook haar charme, het maakt haar echt. En het geluk druipt van het gezicht. Aan het eind neemt ze nog even de tijd voor een bedankspeech waar de sluizen open gaan. En met een lach en een traan buigt Froukje voor ons voordat ze ons de lockdown instuurt.