PP25: Hongerig Hiqpy verovert ook Pinkpop
Volgepakt Stage 4 ziet een band vol ambitie
De eer om het kleinste Pinkpop-podium te openen is dit jaar voorbehouden aan Hiqpy, het Amsterdamse indierockkwartet waar al een tijdje een gigantische buzz omheen hangt. Na een knallende Popronde-deelname raasden ze vliegensvlug de linkerbaan op richting grotere podia. En dat doen ze zonder uit de bocht te vliegen - gestaag stippelen ze hun route uit naar een sterrenstatus. Daar maakt het stel vrienden ook geen geheim van: ze wíllen groot worden.
Dat die ambitie niet uit de lucht is gegrepen, bewijzen ze vandaag wederom met een goedgevulde tas vol grungepop-songs waarvan je de meesten enkel nog live kan horen. En dat is voorlopig helemaal oké, want tracks als 'Youman' en 'Bowie's Pressure' knallen zo hard binnen dat ze nog dagen in je hoofd ronddwalen. 'Look at me, I am all over the place' zingt frontvrouw Abir Hamam in die laatste. Het had haar lijfspreuk kunnen zijn: de stem, de energie, de coolness, het is er allemaal. Je zou Hamam haast een catwalk met rode loper gunnen - niet alleen omdat ze die met gemak zou ownen, maar ook zodat ze de rondvliegende gitaarvegen van Victor ter Veld en Tom Radsma enigszins kan ontwijken. Ze bespelen hun instrument alsof het einde der tijden nadert. Zo hongerig als Hiqpy zie je ze maar zelden.
Het moment:
Het is niet ondenkbaar dat Hiqpy die grote roze tent waar ze nu nog tegenaan kijken straks gewoon overslaat en in één adem doorstoot van het kleinste naar het grootste Pinkpoppodium. Dat kwartje valt - natuurlijk - tijdens de twee singles ‘Something’ en ‘Red Flag Magician’. Vooral die laatste, waarin Ter Veld als een soort wonderdokter een zeldzaam mooi medicijn uit zijn gitaar tovert. Wat. Een. Song.
Kijk HIER een Pinkpop-sessie met Hiqpy.