Album van de Week (46): PinkPantheress
Britse zangeres/producer verkent op debuutalbum de impact van plotselinge faam op haar psyche
Weet je nog, 2021? Toen de wereld op slot zat door het coronavirus, we met mondkapjes in de supermarkt stonden en massaal wandelden omdat er niets kon? In diezelfde gekke tijd ging een Britse filmstudent (met gebruikersnaam PinkPantheress) viraal op TikTok met poptunes die ze in haar studentenkamer in elkaar flanste in GarageBand. Megafrisse tracks waren dat: mierzoete ASMR-fluistervocals, dagboek-esque teksten over liefdesverdriet en catchy, nostalgische drum-’n-bass en garagebeats.
Inmiddels is het 2023, zijn corona, mondkapjes en wandeldates verleden tijd, en is PinkPantheress de fase van TikTok-sterrendom allang gepasseerd. De Engelse is ondertussen een van de heetste popacts van het moment, en meer dan slechts een internetsensatie. Veel meer zelfs, en dat weet ze, want op haar debuutalbum Heaven knows zingt ze stellig: ‘I am not your internet baby.’
Waar haar mixtape to hell with it (2021) volstond met uptempo, dansbare junglebeats en draaide om volwassenwordingsperikelen, ligt het tempo op PinkPantheress’ debuut lager en verweeft ze zelfs orgels en harpen met haar fluisterpop waar haar onverwachte megasucces nu de rode draad is. Het is haar niet in de koude kleren gaan zitten. Neem bijvoorbeeld dat lieve bossa nova-inspired ‘Mosquito’, waarop ze toegeeft dat het angstaanjagend is opeens zó veel geld te hebben. Is ze met haar 22 jaar niet te jong om onbeperkt toegang te hebben tot alles wat haar hart begeert? Wat als het geld niet meer binnen rolt? Gaat het niet te snel, heeft ze wel de juiste mensen om zich heen? Op de zwoele nineties-r&b-track ‘Feelings’ suggereert ze van niet: ‘No one ever told me to worry, I realize that I’m peaking too early.’
Die plotselinge beroemdheid beïnvloedt ook PinkPantheress' relaties. Ze vraagt zich op ‘True romance’ af of de bekende muzikant waar ze verliefd op is niet gewoon denkt dat zij alleen maar wil daten om zélf beroemder te worden. En op dat sprankelende ‘Blue’ (geproduceerd door Schotse producer-bestie Sam Gellaitry!) concludeert ze dat ze nooit meer zo normaal en anoniem kan zijn als haar vrienden. Ze zou dolgraag weer zijn hoe zij ooit was en zij nog zijn, maar dat kan niet door alle ‘wonderin’ eyes’ die ze krijgt.
PinkPantheress laat op Heaven knows zien wat voor angsten kunnen ontstaan wanneer je carrière opeens in een hogesnelheidstrein zit, en je plotseling wereldberoemd bent. Geen hele herkenbare gevoelens dus, maar de goudeerlijke, oprechte manier waarop ze haar eenzaamheid aan de top verkent, maakt dat je het wel begrijpt en roept de vraag op: hoe eerlijk is het dat jonge vrouwen in de muziekwereld zó aan hun eigen lot worden overgelaten?