LL17: The Pretty Reckless is pretty zinloos

De zwartgeklede New Yorkse gitaarband begint in de Heineken op z’n zwaarst. Zangeres Taylor Momsen heeft een lange zwarte jas, een zonnebril onder de blonde lokken, de rockstarlook dat het beste past bij dit deel van de set. Muzikaal en qua zang lijkt The Pretty Reckless Courtney Love te willen imponeren. Er is werkelijk geen enkele reden om Courtney Love te imponeren.

Taylor Momsen werd bekend bij een groter publiek door haar rol van Jenny Humphrey in Gossip Girl, maar had al eelt op de vingers toen ze als tiener speelde in films als How the Grinch stole christmas. De crew zal toen niet hebben verwacht dat dat blonde meisje met aaibaarheidsstempel jaren later nummers zou zingen met titels als ‘Going To Hell’, ‘Burn’ en het eerst geschreven nummer ‘Make Me Wanna Die’. Vrij puberaal, maar natuurlijk bedoeld om de boodschap duidelijk te maken: ik ben niet jullie schattige kindsterretje meer. Het is opgevallen. Al vanaf debuut Light Me Up (2010) is The Pretty Reckless een succes. En er zijn hits.

Na de rockstart wordt vrij schizofreen naar die populaire zone overgestapt. Het opstandige doet er opeens niet meer toe. De zwarte jas is uit, de zonnebril is af. En hits schrijven kan The Pretty Reckless, maar bijzonder eigen is het niet. ‘Make Me Wanna Die’ is vrij toegankelijke Anouk-rock. Het euforische ‘Just Tonight’ ligt weer dichter bij Krezip. The Pretty Reckless wil vuil zijn maar gebruikt dolgraag beproefde formules voor grote meezingmomenten. Toch, liever dat dan de ellenlange gitaarsolo van ‘Heaven Knows’ en meteen daarna de ellenlange gitaarsolo waar ‘Going to Hell’ mee opent. Dan moet The Pretty Reckless verzocht worden 2017 alstublieft te verlaten.

HET MOMENT
Terwijl haar gitarist soleert, doet Taylor Momsen een allesbehalve onaardige gymnastiek-oefening. Ze zit op haar knieën en legt dan de rug op de grond. De aandacht is met succes van de muziek afgeleid.

Meer Lowlands? Check ons dossier voor heel veel verslagen en video's.