BKS19: De dystopische arthousefilm van The Visual
Hypnotiserende soundscapes laten het stormen
Het is even spannend of de melancholische, zware act van The Visual wel van de grond zal komen. Willen mensen met dit warme weer niet liever met hun voeten in het water dansen bij de Three?
Wanneer het Antwerps-Amsterdamse drietal begint aan een hypnotiserende opbouw roepen ze meteen iets op, zo tussen de lantaarntjes op het podium. De combinatie van de drumroffels van Tim Van Oosten (van Het Zesde Metaal) en de synthesizersoundscapes van Timon Persoon zijn goede sfeerbepalers. Ze bieden een passend canvas voor de (nog rustige) tokkel op de elektrische gitaar van Anna van Rij. Op het climaxmoment schuiven wolken voor de zon, alsof de weergoden begrijpen wat voor setting deze act nodig had. Het moment geeft meteen rillingen over de rug, en is een gevalletje ‘nomen est omen’: we zijn een kind geworden in de dystopische, zwart-wit arthouse film van The Visual. Op het schoot van onze moeder, frontvrouw Anna, die ons toezingt over de boze buitenwereld.
Dat is het gevoel, dan. In werkelijkheid gaan veel teksten over filosofische onderwerpen, als de zoektocht naar identiteit van de frontvrouw. De zangeres/gitarist ziet zichzelf als genderfluïde: ‘A girl or a boy, do I need to choose?’ is een zin uit tweede nummer ‘Lost in Translation’. De vergelijking met Héloïse Létissier, ofwel Christine and the Queens, oftewel Chris, de hoofdact van vanavond moet hier wel gemaakt worden. Van Rij's muziek is dan weliswaar niet dansbaar, wél delen ze een kledingstijl (de klassieke witte bloes), en een zeker theatergevoel, die het meest doorkomt wanneer ze op gegeven moment zo heftig speelt dat de microfoonstandaard omvalt en zij zelf er bijna achteraan klapt.
Het is opmerkelijk hoe gedetailleerd de muziek is: Van Oosten beweegt zijn drumstokken op elk mogelijke manier langs zijn drumstel, en ‘Voodoo Sound Man’ Timon Persoon, laat zijn soundscapes klinken als overvliegende vliegtuigen boven een orkestbak vol violen.
HET MOMENT
Persoon en van Rij sluiten samen af met het intieme ‘Hold Your Breath’, verschenen op debuutalbum Moments of Being. Een mooie afsluiter waarin de connectie tussen de twee goed zichtbaar is. 'Goodbye, my pretty one, goodbye’ zingt ze op bijna fluisterende toon. De storm is gaan liggen en het doek sluit.
Voor meer Best Kept Secret 2019 check je ons uitgebreide dossier en kijk je hier BKS19-video's.