DTRH19: Parquet Courts kan alle kanten op
Gevarieerde, goed gespeelde set van New Yorkers
Tijdens de allereerste Down The Rabbit Hole in 2014 stond ergens in de kleinste tent een leuk nieuw bandje uit New York genaamd Parquet Courts. Niet veel mensen letten die dag op ze, en om eerlijk te zijn kon het op dat moment ook nog alle kanten op. Ja, het was een frisse band met drive, maar ze konden ook slordig en laks ogen. Het ging deze kant op: hier staat een volwassen band met een gevarieerd oeuvre die een grote festivaltent met gemak weet te boeien.
Dat is nog niet zomaar gezegd, want bassist Sean Yeaton is er niet bij vandaag. Hij staat normaal gesproken niet voor niets in het midden, als schakelpunt tussen de twee gitaristen. Hij zit in de cel, grappen de anderen. Zal vast niet echt zo zijn. Gelukkig pakt zijn vervanger het soepel op en is er van ongemak niets te merken. Niet bij de puntige post-punksongs aan het begin, niet bij de laidback slackerpop in het midden, niet bij de 'more cowbell' radiohit 'Wide Awake'.
HET MOMENT
Maar op zijn best is Parquet Courts in de jam van de laatste tien minuten, als de twee gitaristen om elkaars sound heen draaien. Technisch vernuftig, qua attitude totaal niet pretentieus.
Voor meer Down The Rabbit Hole 2019 check je ons uitgebreide dossier.