Cloud Cafe kijkt een gegeven paard niet in de bek
Amsterdamse folky indiefuzzband brengt debuutalbum uit
Eindelijk is het zover: het langverwachte debuutalbum van Amsterdamse indieband Cloud Cafe. Zangeres Tara Wilts kan het ook bijna niet geloven: ‘Sorry, ik zit de hele tijd naar de plaat te kijken. Dat ‘ie nu op vinyl staat is zo onwerkelijk, en tegelijk zo vet. Toen ik hem voor het eerst in mijn handen had, stond ik mijn kamer in mijn eentje heel blij te zijn.’ Gift Horse is de titel. ‘In principe is alles wat ik schrijf persoonlijk,’ vertelt Tara, ‘al vanaf mijn zestiende, zeventiende is dat zo. Meestal als ik een nummer schrijf, is dat omdat ik ergens mee zit. Het komt allemaal uit mijn hart, ik wil met Cloud Cafe zo eerlijk mogelijk zijn.’
Vandaar de titel van het album. Gift Horse vertaalt losjes naar gegeven paard, zo eentje die je niet in de bek moet kijken. ‘Alle teksten zijn dingen die uit mijn leven zijn gegrepen, die mij als het ware zijn gegeven. Ik vind het belangrijk om alles wat ik uit het leven krijg te gebruiken, zowel de mooie als de zware periodes.’ Een voorbeeld is de afsluiter van het album, ‘Nervous Driver’. Het rustigste nummer van de plaat, folky en gevoelig. ‘Dat is mijn favoriet van het album, denk ik. Het kwam echt voort uit een verdrietig gevoel. Een vriendin van me had het heel zwaar, dus daar schreef ik over. Aan het einde van de track probeer ik haar een hart onder de riem te steken. Uiteindelijk is het best een mooi en positief liedje geworden, het laat de groei in het accepteren van de situatie zien. Het is zo waardevol om iets pijnlijks om te zetten in iets moois.’
Die kwetsbaarheid is onderdeel van de identiteit van Cloud Cafe, maar de meeste tracks zijn lang niet zo klein en rustig als ‘Nervous Driver’. Nee, regelmatig klinkt juist een muur van geluid. Een soort Big Thief met tintjes grunge en fuzz. Juist dat contrast tussen de kwetsbare vocalen van Tara en de gruizige gitaren van David Coehoorn en Tom Radsma maken Cloud Cafe zo uniek: ‘Van nature ben ik meer een singer-songwriter, ik laat me bijvoorbeeld heel erg inspireren door Neil Young en MJ Lenderman. Ik wilde alleen gewoon met een band spelen, samen kan je zulke mooie dingen creëren. Voordat ik in Cloud Cafe zat, had ik bij wijze van spreken nog nooit gehoord van een fuzz-pedaal, maar nu is dit voor een groot deel de identiteit van de muziek die we maken. Al is het wel tekenend dat mijn favoriete liedje zo klein en ingetogen is, misschien blijf ik in mijn hart altijd stiekem een singer-songwriter.’