PP19: Bastille heeft de leukste regendans

Hadden we verwacht dat Bastille zes jaar na zijn debuut nog steeds in de lift zou zitten? Niet per se, hè? En toch staat de Britse synthpopband vandaag als subheadliner op Pinkpop. Vlak voor Fleetwood Mac! Deze week brengt de groep uit Londen zijn derde album uit. Doom Days heet het, zonder twijfel weer een plaat waarop Bastille - waarschijnlijk tevergeefs - de Grote Vragen des levens probeert te beantwoorden. Het melodrama duurt bij de formatie van Dan Smith alleen nooit al te lang: een stemmig en semi-filosofisch couplet over Griekse mythes en/of stukgelopen relaties eindigt steevast in een springerig refrein met simpele teksten die als een mantra kunnen worden herhaald.

Ja, als Bastille - het bombastische broertje van Coldplay - op de barricades klimt, dan doet het dat niet alleen met een gebalde vuist, maar vooral ook met een glimlach. Smith is een sympathieke frontman die prima zingt en soepel danst. En die band achter hem, ach, dat zijn ook prima gasten. Laten we het vleesgeworden zevens noemen. Ze zakken nergens door de ondergrens heen, maar maken het ook geen moment echt spannend.

Hoeft ook helemaal niet. Het Pinkpop-publiek, doorweekt en moe van drie dagen festival (gisteren zelfs tot half twee ’s nachts, wie bedenkt zoiets!), heeft juist even een oppepper nodig om over die vermaledijde after dinner-dip heen te komen. In die omstandigheden klinkt het normaal toch vrij kleurloze Bastille plots als een cocktail van energiedrank en espresso. In het voorvak danst een jongen blootvoets op het gras, in een korte broek en een kletsnatte blouse. Morgen is hij ziek, maar nu maakt dat nog niet uit.

HET MOMENT
‘Happier’, de gigahit die Bastille had met producer Marshmello? Of ‘Flaws’, waarin Smith een flinke wandeltocht door het publiek maakt? Of toch ‘Of The Night’, Bastille’s mashup van Snap!’s ‘Rhythm is a Dancer’ en Corona’s ‘Rhythm of the Night’ die uitdraait op een gigantische sitdown? Nee joh, het hoogtepunt is natuurlijk gewoon afsluiter ‘Pompei’, de meezinger over de Vesuvius (ja, echt) die Bastille naar wereldfaam katapulteerde en waarmee de band Pinkpop nog één keer laat dansen in de regen. ‘How am I gonna be an optimist about this?’ Nou, zo dus.

Voor meer Pinkpop 2019 check je ons uitgebreide dossier.